Rower górski, jako rzecz w rozumieniu Kodeksu cywilnego, jest przedmiotem prawa cywilnego, który może być przedmiotem obrotu. Zgodnie z definicją zawartą w Kodeksie cywilnym, rzecz to wszystko, co ma materialny wymiar i może być przedmiotem stosunków prawnych. Rower górski jest dobrem materialnym, które można nabywać, sprzedawać, wynajmować czy użyczać. W praktyce, transakcje dotyczące rowerów górskich są częste, a ich regulacje prawne obejmują kwestie własności, odpowiedzialności za wady produktu oraz prawa konsumenckie. Jako przykład, w sytuacji zakupu roweru górskiego, kupujący ma prawo do reklamacji w przypadku stwierdzenia wad fabrycznych, co jest zgodne z ustawą o prawach konsumenta. Przy zakupie roweru górskiego istotne jest także zwrócenie uwagi na aspekty bezpieczeństwa i jakości, które powinny być zgodne z normami i standardami branżowymi, takimi jak ISO 4210 dla rowerów górskich. Dlatego znajomość przepisów dotyczących rzeczy w Kodeksie cywilnym jest istotna dla każdej osoby zajmującej się handlem lub użytkowaniem takich przedmiotów.
Odpowiedzi takie jak złoże minerałów, utwór literacki oraz woda płynąca nie spełniają definicji rzeczy według Kodeksu cywilnego. Złoża minerałów, mimo że są wartościowym dobrem, nie mogą być bezpośrednio traktowane jako rzecz, ponieważ są elementem zasobów naturalnych, których wydobycie i własność regulowane są przez odrębne przepisy prawne. Przykładowo, w Polsce złoża mineralne są własnością Skarbu Państwa, a ich eksploatacja wymaga uzyskania koncesji. Utwór literacki, jako produkt twórczości, stanowi przedmiot prawa autorskiego, co oznacza, że nie można go traktować jako rzecz materialną, lecz jako formę własności intelektualnej, co jest regulowane przez ustawę o prawie autorskim i prawach pokrewnych. Woda płynąca natomiast, zgodnie z przepisami prawa, jest dobrem publicznym, a jej użytkowanie oraz własność są regulowane przez przepisy dotyczące gospodarowania wodami. W praktyce, często występuje mylne rozumienie, że wszystkie dobra naturalne czy intelektualne można klasyfikować jako rzeczy w rozumieniu Kodeksu cywilnego. Kluczowe jest zrozumienie, że Kodeks cywilny odnosi się głównie do dóbr materialnych, które mogą być przedmiotem obrotu prawnego, a nie do zasobów naturalnych czy praw autorskich, które mają swoje specyficzne regulacje. W związku z tym, właściwe identyfikowanie rodzajów dóbr oraz ich klasyfikacja w kontekście prawa cywilnego jest niezbędne dla poprawnego rozumienia zasad obrotu gospodarczego.