Spółka cywilna różni się od pozostałych wymienionych form organizacyjnych, ponieważ nie jest uznawana za spółkę handlową w rozumieniu prawa handlowego. Zgodnie z Kodeksem cywilnym, spółka cywilna to umowa między co najmniej dwoma osobami, które postanawiają wspólnie prowadzić działalność gospodarczą. W przeciwieństwie do spółek handlowych, spółka cywilna nie jest osobą prawną, co oznacza, że sama w sobie nie ma zdolności prawnej ani majątkowej. Praktycznie oznacza to, że wspólnicy odpowiadają za zobowiązania spółki całym swoim majątkiem osobistym, co nie jest regułą w spółkach handlowych. Dla przedsiębiorców, którzy planują działalność bez skomplikowanej struktury, spółka cywilna może być atrakcyjną formą współpracy. Jednakże, jej ograniczenia, takie jak brak odrębnej osobowości prawnej czy pełna odpowiedzialność wspólników, należy starannie rozważyć przed podjęciem decyzji o jej wyborze.
Spółka komandytowa, jawna oraz akcyjna są przykładami spółek handlowych, które mają określone cechy i regulacje wynikające z Kodeksu spółek handlowych. Spółka komandytowa składa się z co najmniej jednego komplementariusza, który odpowiada za długi firmy bez ograniczeń, oraz komandytariusza, którego odpowiedzialność jest ograniczona do wysokości wniesionego wkładu. Tego rodzaju struktura pozwala na elastyczność w finansowaniu działalności, a także na zabezpieczenie spraw finansowych inwestorów. Spółka jawna jest formą współpracy, w której wszyscy wspólnicy prowadzą sprawy spółki i odpowiadają za jej zobowiązania całym swoim majątkiem. To rozwiązanie jest często wybierane, gdy wspólnicy chcą mieć większy wpływ na zarządzanie. Z kolei spółka akcyjna, jako bardziej złożona forma, umożliwia pozyskiwanie kapitału poprzez emisję akcji, co jest istotne dla dużych przedsiębiorstw. Ze względu na różnorodność form prawnych spółek handlowych, nieprawidłowe jest utożsamianie ich z prostymi umowami cywilnymi. Rozróżnienie tych struktur jest kluczowe w kontekście odpowiedzialności prawnej oraz aspektów podatkowych, co jest istotne dla przedsiębiorców planujących rozwój działalności na szerszą skalę. Właściwe zrozumienie tych różnic jest niezbędne do podejmowania świadomych decyzji biznesowych i określenia strategii rozwoju.