Środkiem egzekucyjnym w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, dotyczącym należności pieniężnych, jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "egzekucja z ruchomości" jest prawidłowa, ponieważ w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, dotyczącego należności pieniężnych, egzekucja z ruchomości stanowi kluczowy środek egzekucyjny. Zgodnie z przepisami prawa administracyjnego, w sytuacjach, gdy dłużnik nie reguluje swoich zobowiązań, organ egzekucyjny ma prawo do prowadzenia egzekucji z ruchomości. Oznacza to, że może on zająć i sprzedać ruchomości dłużnika, aby zaspokoić wierzyciela. Przykładem może być sytuacja, w której przedsiębiorca nie płaci podatków. W takim przypadku urząd skarbowy może zająć sprzęt biurowy lub maszyny używane w działalności gospodarczej. Warto dodać, że egzekucja ta powinna być przeprowadzona zgodnie z procedurami określonymi w Kodeksie postępowania administracyjnego oraz należy stosować się do zasad ochrony praw dłużników. Dobre praktyki wskazują na konieczność przeprowadzenia dokładnej wyceny zajmowanych ruchomości oraz przestrzegania przepisów ochrony konsumentów, co zapewnia sprawiedliwość procesów egzekucyjnych.
Wybór innych odpowiedzi, takich jak grzywna w celu przymuszenia, przymus bezpośredni czy odebranie rzeczy ruchomej jest błędny, ponieważ te środki egzekucyjne nie są podstawowymi narzędziami stosowanymi w postępowaniu egzekucyjnym w administracji w kontekście należności pieniężnych. Grzywna w celu przymuszenia, mimo że może być stosowana w pewnych przypadkach, nie jest bezpośrednio środkiem egzekucyjnym, lecz raczej formą sankcji administracyjnej. Nie może być używana jako środek do zaspokojenia wierzyciela w przypadku zaległości finansowych. Przymus bezpośredni, który obejmuje korzystanie z siły fizycznej do wyegzekwowania decyzji administracyjnych, również nie jest typowym rozwiązaniem w sprawach dotyczących należności pieniężnych. Z kolei odebranie rzeczy ruchomej nie odnosi się do procedur egzekucyjnych, które koncentrują się na zajęciu ruchomości dłużnika, nie zaś na ich bezpośrednim odebraniu bez przeprowadzenia właściwej procedury. Typowym błędem jest mylenie tych pojęć i brak zrozumienia, że egzekucja z ruchomości jest kompleksowym procesem wymagającym zastosowania określonych norm prawnych i procedur.