Franchising to model biznesowy, w którym jedna strona, zwana franczyzodawcą, udziela drugiej stronie, zwanej franczyzobiorcą, prawa do korzystania z określonego znaku towarowego oraz systemu prowadzenia działalności w zamian za opłatę. W praktyce oznacza to, że franczyzobiorca może korzystać z uznanej marki, co znacznie zwiększa jego szanse na sukces na rynku. Przykładem może być sieć restauracji fast food, która oferuje lokalnym przedsiębiorcom możliwość otwarcia własnych punktów sprzedaży pod znanym logo, z ustalonymi standardami obsługi i metod promocji. Praktyki związane z franchisingiem są uregulowane w wielu krajach, co zapewnia ochronę zarówno dla franczyzodawców, jak i franczyzobiorców, co czyni ten model bezpiecznym i opłacalnym. Dobrze skonstruowana umowa franczyzowa powinna jasno określać wszelkie obowiązki, prawa oraz zakres wsparcia, jakie franczyzodawca oferuje swojemu partnerowi.
Wybór leasingu, faktoringu lub forfaitingu w kontekście przedstawionego pytania prowadzi do misunderstandingu podstawowych zasad funkcjonowania tych modeli finansowych. Leasing jest umową, w ramach której jedna strona, leasingodawca, oddaje drugiej stronie, leasingobiorcy, prawo do korzystania z określonego dobra za ustaloną opłatą, na przykład pojazdów czy maszyn. To rozwiązanie skupia się na użytkowaniu aktywów i nie obejmuje aspektów związanych z marką czy systemem operacyjnym. Faktoring to usługa finansowa polegająca na sprzedaży wierzytelności firmie faktoringowej, co umożliwia przedsiębiorstwom szybkie uzyskanie środków pieniężnych z faktur, ale również nie odnosi się do zagadnień związanych z marką czy prowadzeniem działalności. Forfaiting natomiast to forma finansowania polegająca na zakupie przez bank przyszłych należności z tytułu eksportu, co również nie wiąże się z prawem do korzystania z marki ani z określonym systemem sprzedaży. Kluczowym błędem jest mylenie tych pojęć z ideą franchisingu, który łączy aspekty prawne, marketingowe i operacyjne, oferując kompleksowe wsparcie w zakresie prowadzenia biznesu w oparciu o już rozpoznawalną markę. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla skutecznego działania w środowisku biznesowym i unikania nieporozumień związanych z wyborem odpowiedniego modelu współpracy.