W świetle przedstawionych przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego, organ administracji publicznej zawiesza postępowanie administracyjne, jeżeli
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź wskazuje, że organ administracji publicznej zawiesza postępowanie administracyjne, gdy strona utraciła zdolność do czynności prawnych, co jest zgodne z art. 97 § 1 pkt 3 Kodeksu postępowania administracyjnego. Zdolność do czynności prawnych oznacza możliwość dokonywania samodzielnych czynności prawnych, takich jak zawieranie umów czy składanie oświadczeń. W przypadku, gdy strona nie jest w stanie podejmować takich działań, na przykład z powodu obłędu, ubezwłasnowolnienia, czy też w przypadku małoletnich, organ musi zawiesić postępowanie, aby chronić interesy strony i zapewnić, że postępowanie będzie prowadzone zgodnie z prawem. Umożliwia to również wprowadzenie odpowiednich działań mających na celu przywrócenie zdolności do czynności prawnych, co jest istotne dla dalszego toczącego się postępowania. Przykładem może być sytuacja, w której osoba z powodu choroby psychicznej traci zdolność do działania w obrocie prawnym, co wymaga zawieszenia sprawy do czasu wyjaśnienia jej stanu zdrowia.
Niepoprawne odpowiedzi, takie jak wycofanie się biegłych ze swoich opinii, zawarcie ugody między stronami oraz prowadzenie postępowania wobec osoby niebędącej stroną, są nieadekwatne w kontekście przepisów Kodeksu postępowania administracyjnego. Biegli mogą wycofać się ze swojej opinii, co może wpływać na wartość dowodową, ale nie jest to podstawą do zawieszenia postępowania, ponieważ organ administracji publicznej może zlecić wykonanie nowej opinii. Zawarcie ugody jest natomiast formą zakończenia sporu, a nie podstawą do jego zawieszenia. To ważne, aby zrozumieć, że ugoda, jako forma polubownego rozwiązania sprawy, nie ma wpływu na zdolność do kontynuacji postępowania. Co więcej, prowadzenie postępowania wobec osoby niebędącej stroną jest niedopuszczalne, ale również nie skutkuje zawieszeniem, lecz może prowadzić do unieważnienia postępowania. Te błędne koncepcje mogą wynikać z mylnego zrozumienia roli organu administracji w kontekście prowadzenia i kończenia spraw, co może prowadzić do nieprawidłowych wniosków oraz zrozumienia zasad postępowania administracyjnego. W praktyce, kluczowe jest, aby organ działał zgodnie z przepisami prawa, a nie na podstawie domysłów czy błędnych interpretacji.
