Władczą formą działania administracji publicznej jest wydanie aktu administracyjnego, ponieważ stanowi on podstawowy instrument, za pomocą którego organy administracji państwowej wykonują swoje zadania. Akt administracyjny jest jednostronnym działaniem organu administracji, które ma na celu wywołanie określonych skutków prawnych. Przykładem takiego aktu może być decyzja administracyjna wydawana w sprawach dotyczących np. wydania pozwolenia na budowę czy na korzystanie z określonych zasobów środowiskowych. Wydanie aktu administracyjnego podlega ściśle określonym procedurom, które mają na celu zapewnienie legalności i przejrzystości decyzji. Ponadto, akty administracyjne mogą być zaskarżane w trybie odwoławczym, co wpływa na ochronę praw obywateli. Dobrą praktyką w administracji publicznej jest także stosowanie zasady ogłoszenia aktu administracyjnego, co zapewnia jego dostępność i przejrzystość dla obywateli.
Wybór formy działania administracji, takiej jak zawarcie porozumienia administracyjnego, umowy cywilnoprawnej lub dokonanie czynności materialno-technicznej, nie spełnia istotnych kryteriów władczego działania administracji. Zawarcie porozumienia administracyjnego, będącego formą współpracy pomiędzy organami administracji, jest często wykorzystane do koordynacji działań, ale nie ma charakteru władczego. Oznacza to, że nie wywołuje bezpośrednich skutków prawnych wobec obywateli, co jest kluczowe w kontekście działania administracji publicznej. Podobnie, zawarcie umowy cywilnoprawnej oznacza, że strony umowy działają na zasadzie dobrowolności i negocjacji, co wyklucza władczy charakter działania. Czynności materialno-techniczne, takie jak wykonanie prac budowlanych czy dostarczenie materiałów, są czynnościami o charakterze technicznym i nie mają charakteru decyzji administracyjnej. W praktyce, osoby zajmujące się administracją często mylą te różne formy działania, co prowadzi do nieporozumień w zakresie kompetencji i zakresu działania organów administracyjnych. Kluczowe jest zrozumienie, że władcze działania administracji zawsze powinny opierać się na aktach administracyjnych, które są obligatoryjne i mają na celu regulację stosunków prawnych w sposób wiążący dla obywateli.