Opłata uzdrowiskowa stanowi istotne źródło dochodów dla gmin, które są odpowiedzialne za zarządzanie regionami uzdrowiskowymi. W Polsce, zgodnie z ustawą o zdrowiu publicznym, gminy mają prawo wprowadzać opłatę uzdrowiskową, której wysokość ustalana jest przez radę gminy. Środki pozyskane z tej opłaty mogą być przeznaczane na różnorodne cele, takie jak poprawa infrastruktury turystycznej, wsparcie lokalnych inwestycji czy finansowanie programów zdrowotnych. Przykładowo, gmina uzdrowiskowa może wykorzystać wpływy z opłaty na rozwój ścieżek zdrowotnych, co nie tylko podnosi jakość życia mieszkańców, ale również przyciąga turystów. Warto zauważyć, że gminy, jako jednostki samorządowe, mają bezpośrednią kontrolę nad tymi środkami, co pozwala im na szybsze i bardziej elastyczne reagowanie na potrzeby lokalnej społeczności oraz na tworzenie zrównoważonego rozwoju regionu uzdrowiskowego. W ten sposób opłata uzdrowiskowa staje się narzędziem do realizacji strategii rozwoju lokalnego oraz poprawy jakości życia mieszkańców.
Wybór odpowiedzi związanych z innymi jednostkami administracyjnymi, takimi jak powiaty, województwa czy państwo, nie uwzględnia kluczowej roli gmin w systemie lokalnego zarządzania. Gminy są podstawowymi jednostkami samorządu terytorialnego w Polsce i to właśnie na ich barkach spoczywa odpowiedzialność za bezpośrednie zarządzanie sprawami lokalnymi, w tym wprowadzenie i administrowanie opłatą uzdrowiskową. Powiaty i województwa, choć mają swoje zadania i kompetencje, to jednak nie mają uprawnień do wprowadzania takiej opłaty na poziomie lokalnym. W związku z tym, wpływy z opłaty uzdrowiskowej nie mogą stanowić dochodu powiatu czy województwa, gdyż te jednostki administracyjne nie zajmują się bezpośrednio sprawami zdrowotnymi i uzdrowiskowymi w zakresie, w jakim robią to gminy. Ponadto, opłata uzdrowiskowa służy jako mechanizm wsparcia dla rozwoju lokalnego, co jest bardziej efektywne, gdy jest zarządzane na poziomie gminnym, gdzie mieszkańcy mają bezpośredni wpływ na decyzje dotyczące swoich potrzeb i oczekiwań. Błędem jest zatem przypisywanie tej opłaty innym jednostkom, co może prowadzić do nieporozumień i nieefektywnego zarządzania w kontekście uzdrowiskowym.