Przegłodzenie bydła rzeźnego przed sprzedażą do zakładów ubojowych jest praktyką opartą na zasadach dobrostanu zwierząt oraz efektywności procesów uboju. Przed ubojem, zwierzęta powinny być odstawione z pastwisk i przetrzymywane w oborach, aby umożliwić ich przystosowanie do nowego środowiska. Przegłodzenie zmniejsza objętość pokarmu w żołądku, co może przyczynić się do lepszej jakości mięsa poprzez zmniejszenie ryzyka kontaminacji i poprawę jego struktury. Przykładowo, w wielu krajach, takich jak Polska czy Niemcy, stosuje się protokoły, które zalecają 12-24 godzinne przegłodzenie przed ubojem, aby zminimalizować stres zwierząt oraz wpływ na jakość mięsa. Takie praktyki są również zgodne z wytycznymi organizacji zajmujących się dobrostanem zwierząt, co jest kluczowe zarówno z perspektywy etycznej, jak i ekonomicznej, gdyż jakość mięsa wpływa na jego cenę na rynku.
Obfite napojenie bydła przed ubojem może wydawać się dobrą praktyką, jednak w rzeczywistości jest sprzeczne z zasadami przygotowania zwierząt do uboju. Zwiększenie ilości wody w organizmie zwierzęcia przed ubojem prowadzi do znacznego wzrostu objętości żołądka, co może skutkować powikłaniami w trakcie uboju, a nawet wpływać na jakość mięsa. W przypadku niekontrolowanego podawania wody, istnieje ryzyko, że mięso będzie miało gorszą strukturę oraz może być bardziej podatne na rozwój patogenów. Wiele osób błędnie uważa, że nawadnianie zwierząt przed ubojem jest korzystne dla ich kondycji, jednak w praktyce, nadmiar wody w organizmie może prowadzić do trudności w procedurach ubojowych oraz obniżenia jakości końcowego produktu. Podobnie, mycie zwierząt przed ubojem, które nie jest praktykowane w wielu zakładach, może nie tylko powodować dodatkowy stres dla zwierząt, ale także wpłynąć negatywnie na wyniki uboju z powodu ewentualnego dezorientacji zwierząt. Z kolei dodatkowe karmienie tuż przed ubojem jest również błędnym podejściem, które prowadzi do tego, że zwierzęta będą miały pełne żołądki, co z kolei może zwiększać ryzyko kontaminacji i obniżać jakość mięsa. Warto więc pamiętać, że optymalne przygotowanie zwierząt do uboju powinno bazować na zasadach, które maksymalizują dobrostan zwierząt oraz jakość produkcji mięsa.