Dobierz zestaw roślin do uprawy na glebach kompleksu żytniego dobrego i żytniego słabego.
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź wskazująca na uprawę żyta, ziemniaków przemysłowych oraz owsa jest poprawna, ponieważ rośliny te charakteryzują się wysoką tolerancją na warunki glebowe kompleksu żytniego dobrego i żytniego słabego. Żyto jest szczególnie przystosowane do użytku na glebach o niskiej jakości, a jego uprawa wspomaga poprawę struktury gleby dzięki głębokiemu systemowi korzeniowemu. Ziemniaki przemysłowe, w zależności od odmiany, mogą dobrze rosnąć w takich warunkach, dostarczając cennych plonów. Owies natomiast, jako zboże o niskich wymaganiach glebowych, potrafi dobrze prosperować na glebach o słabej jakości, a także wzbogaca glebę w azot, co korzystnie wpływa na późniejsze uprawy. Zastosowanie tego zestawu roślin wpisuje się w zasady płodozmianu, które zalecają rotację różnych roślin w celu zachowania zdrowia gleby oraz optymalizacji plonów.
Niektóre z proponowanych zestawów roślin nie są odpowiednie do uprawy na glebach kompleksu żytniego dobrego i żytniego słabego, co wynika z ich specyficznych wymagań glebowych oraz klimatycznych. Pszenżyto, chociaż ma pewną tolerancję, wymaga lepszej jakości gleby i bardziej sprzyjających warunków niż te, które oferują kompleksy żytniego dobrego i słabego. Ziemniaki wczesne mogą być mniej odporne na suchą i ubogą glebę, co czyni je ryzykownym wyborem. Rzepak ozimy, z drugiej strony, potrzebuje żyznych, dobrze nawodnionych gleb, co stawia go w opozycji do ograniczeń kompleksu żytniego. Kukurydza na ziarno, pszenica jara i jęczmień ozimy również wymagają bardziej sprzyjających warunków glebowych, a ich uprawa na glebach o niskiej jakości może prowadzić do niskich plonów oraz problemów z chorobami roślin. Burak cukrowy, jęczmień jary i lucerna to kolejne przykłady roślin, które potrzebują gleb o wyższej zawartości składników odżywczych i lepszej struktury. Uprawa tych roślin na glebach kompleksu żytniego może prowadzić do degradacji gleby oraz nieopłacalnych kosztów produkcji. Używając roślin najlepiej przystosowanych do warunków lokalnych, można osiągnąć lepsze rezultaty agronomiczne i przyczynić się do zrównoważonego rozwoju rolnictwa.