Kwalifikacja: ROL.04 - Prowadzenie produkcji rolniczej
Zawód: Technik rolnik, Technik agrobiznesu
Na glebach kompleksu żytniego słabego dopuszczalne jest uprawianie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 'łubin, owies, seradelę' jest poprawna, ponieważ te rośliny dobrze odpowiadają na warunki glebowe kompleksu żytniego słabego, który charakteryzuje się ograniczoną zasobnością w składniki pokarmowe oraz tendencją do wysychania. Łubin jest rośliną strączkową, która nie tylko wzbogaca glebę w azot dzięki symbiozie z bakteriami brodawkowymi, ale również poprawia strukturę gleby. Owies jest rośliną, która dobrze przystosowuje się do różnych warunków glebowych i jest odporna na suszę, co czyni go doskonałym wyborem na słabsze gleby. Seradela natomiast, jako roślina motylkowa, również przyczynia się do poprawy żyzności gleby. Uprawa tych roślin wspiera zrównoważony rozwój systemów produkcji rolniczej oraz przyczynia się do poprawy bioróżnorodności w ekosystemie. Zgodnie z dobrymi praktykami agrotechnicznymi, stosowanie roślin strączkowych w płodozmianie jest kluczowe dla utrzymania żyzności gleb, co jest szczególnie istotne w kontekście zmieniającego się klimatu oraz rosnących wymagań dotyczących zrównoważonego rolnictwa.
Wybór pszenicy, jęczmienia, łubinu, rzepaku czy buraków cukrowych jako roślin uprawnych na glebach kompleksu żytniego słabego nie jest uzasadniony ze względu na ich wymagania i adaptacje do warunków glebowych. Pszenica i jęczmień to zboża, które preferują gleby o wyższej żyzności oraz dostępności wody. Na glebach o ograniczonej zasobności w składniki pokarmowe ich plonowanie jest znacznie obniżone, co prowadzi do nieopłacalności takiej uprawy. Rzepak, jako roślina oleista, wymaga również gleby o lepszych właściwościach fizykochemicznych, a jego uprawa na słabych glebach może prowadzić do niedoboru składników odżywczych, co w efekcie wpłynie na niską jakość plonów. Buraki cukrowe to roślina wymagająca intensywnej agrotechniki oraz dużych nakładów nawozowych, co również czyni je nieodpowiednimi na glebach kompleksu żytniego słabego. Typowe błędy myślowe w takich analizach dotyczą nieodpowiedniego oceniania potencjału glebowego oraz nieznajomości specyfiki uprawianych roślin, co prowadzi do nieefektywnego gospodarowania zasobami naturalnymi i osłabienia żyzności gleby. Aby osiągnąć zamierzone cele produkcji rolniczej, konieczne jest stosowanie roślin, które są dostosowane do lokalnych warunków glebowych oraz klimatycznych, co pozwala na optymalizację plonów i zachowanie równowagi ekologicznej.