Ogiery hodowlane powinny być utrzymywane w indywidualnych boksach ze względu na ich specyficzne potrzeby biologiczne i behawioralne. Indywidualne boksowanie pozwala na kontrolę nad dietą, stanem zdrowia oraz bezpieczeństwem zwierzęcia. Ogiery są często bardziej dominujące i mogą wykazywać agresję w stosunku do innych koni, co zwiększa ryzyko urazów. Utrzymywanie ich w boksach zapewnia im komfort, minimalizuje stres oraz pozwala na lepsze monitorowanie ich samopoczucia. Dobre praktyki hodowlane zalecają, aby ogiery miały również dostęp do pastwisk w odpowiednich godzinach, jednak w warunkach, które nie stwarzają ryzyka dla innych koni. Ważne jest, aby zwracać uwagę na ich potrzeby socjalne, ale w kontrolowany sposób, aby uniknąć niepożądanych interakcji. Przykładem może być organizacja rutynowych spacerów na uwięzi, co pozwala na interakcje w bezpieczny sposób.
Utrzymywanie ogierów hodowlanych w sposób, który nie uwzględnia ich specyficznych potrzeb, może prowadzić do poważnych problemów zdrowotnych i behawioralnych. Pastwiskowe utrzymywanie ogierów razem z klaczami jest podejściem, które naraża je na niepotrzebny stres i ryzyko kontuzji. Ogiery mogą łatwo stać się konkurencyjne wobec innych samców, co prowadzi do walk i urazów. Ponadto, takie warunki mogą negatywnie wpływać na ich reprodukcję oraz ogólną kondycję. Wspólne biegalnie również nie są zalecane, gdyż mogą prowadzić do sytuacji, w których ogiery będą musiały konkurować o przestrzeń, co w efekcie może powodować niezdrowe zachowania. Stajnie wolnowybiegowe mogą sugerować większą swobodę, jednak w przypadku ogierów potrzeba większej kontroli nad ich otoczeniem, co czyni je mniej odpowiednimi dla tych zwierząt. Kluczowym błędem jest mylenie potrzeb hodowlanych ogierów z innymi typami koni, co prowadzi do nieodpowiednich praktyk hodowlanych i w efekcie może skutkować obniżeniem jakości hodowli oraz zdrowia zwierząt.