Wielokrotne i niskie koszenie tąk ma kluczowe znaczenie dla utrzymania bioróżnorodności runi łąkowej, a szczególnie dla ustępowania z runi traw wysokich. Trawy wysokie, jeśli nie są regularnie koszone, mogą dominować w ekosystemie, co prowadzi do zmniejszenia różnorodności gatunkowej. Koszenie redukuje ich konkurencyjność, ponieważ uniemożliwia im osiągnięcie pełnej wysokości i kwitnienia. Przykładem zastosowania tej praktyki jest zarządzanie łąkami ekologicznymi, gdzie regularne koszenie prowadzi do zwiększenia liczby gatunków roślin zielnych, co z kolei wspiera lokalną faunę, w tym owady zapylające. Zgodnie z dobrymi praktykami zarządzania terenami zielonymi, koszenie powinno odbywać się w odpowiednich terminach, aby minimalizować negatywny wpływ na siedliska i zachować ich naturalne funkcje. W tym kontekście kluczowe jest również dostosowanie częstotliwości i wysokości koszenia do specyficznych warunków środowiskowych, co może również wpłynąć na sukces w utrzymaniu pożądanych gatunków roślin.
Odpowiedzi sugerujące, że wielokrotne i niskie koszenie prowadzi do szybkiego odrostu runi, ustępowania z runi traw niskich, czy zwiększenia w runi roślin wartościowych, są oparte na błędnych przesłankach dotyczących dynamiki ekosystemów łąkowych. Koszenie, szczególnie w niskim i intensywnym systemie, niekoniecznie sprzyja szybkiemu odrostowi runi, gdyż może powodować nadmierne stresowanie roślin, co prowadzi do ich osłabienia i zmniejszenia odporności na choroby. Teoretyzowanie o ustępowaniu traw niskich jest również mylne; trawy niskie, takie jak niektóre gatunki kostrzew, przystosowały się do regularnego koszenia i mogą w rzeczywistości stać się bardziej dominujące w takich warunkach. Ponadto, zwiększenie wartościowych roślin w runi nie jest automatyczne i wymaga przemyślanego podejścia do zarządzania bioróżnorodnością. Zbyt intensywne koszenie może prowadzić do redukcji liczby gatunków, co z kolei wpłynie negatywnie na zdrowie całego ekosystemu. Dlatego istotne jest, aby kierować się zasadami zrównoważonego zarządzania ekosystemami, uwzględniającymi zachowanie różnorodności biologicznej, a nie tylko prostą logikę konkurencji między gatunkami.