Odpowiedź "świnie" jest poprawna, ponieważ wysokie stężenie włókien w paszy wpływa na obniżenie strawności tych składników pokarmowych u świń. Włókna są trudne do strawienia, co prowadzi do mniejszej dostępności energii oraz substancji odżywczych. U świń, które są monogastryczne, wysokie ilości włókna mogą spowodować problemy z wydolnością układu pokarmowego. Przykładem może być dodawanie dużych ilości słomy lub innych źródeł włókna, co może skutkować obniżeniem jakości paszy oraz zmniejszeniem efektywności wzrostu. W kontekście produkcji zwierzęcej, zarządzanie dietą świń z uwzględnieniem zawartości włókna powinno być dostosowane do ich potrzeb żywieniowych, co jest zgodne z zaleceniami dotyczącymi optymalizacji diet w hodowli. Praktycznym rozwiązaniem jest monitorowanie jakości paszy oraz modyfikowanie receptur w celu zachowania odpowiedniego bilansu energetycznego i białkowego, co jest kluczowe dla zdrowego rozwoju zwierząt.
Wybór innych zwierząt, takich jak bydło, konie czy owce, jest wynikiem błędnego zrozumienia roli włókien w żywieniu. Bydło, jako zwierzęta przeżuwające, mają adaptacje w układzie pokarmowym, które pozwalają na lepsze trawienie włókien. Mają one rozbudowany żołądek podzielony na komory, co pozwala na fermentację paszy, a tym samym lepsze wykorzystanie substancji odżywczych. Konie również efektywnie wykorzystują dietę bogatą w włókna, ponieważ ich układ pokarmowy jest przystosowany do trawienia roślinnych składników, a wysoka zawartość włókien jest korzystna dla ich zdrowia. Owce, podobnie jak bydło, są również zwierzętami przeżuwającymi, co oznacza, że ich organizmy są dostosowane do przyjmowania paszy o wysokiej zawartości włókien, co w rzeczywistości może wspierać ich zdrowie i produkcję. Typowym błędem w myśleniu jest zakładanie, że wysokie stężenie włókien jest zawsze negatywne dla wszystkich gatunków zwierząt, co jest niezgodne z zasadami zrównoważonego żywienia. W rzeczywistości, dla monogastryków, takich jak świnie, nadmiar włókna może ograniczać strawność, podczas gdy przeżuwacze mogą korzystać z włókien, co podkreśla znaczenie dostosowania diety do specyfiki gatunku.