Ksylitol, aspartam i sorbitol to substancje słodzące, które skutecznie nadają żywności słodki smak. Ksylitol jest naturalnym alkoholem cukrowym, który jest często stosowany jako zamiennik cukru w produktach spożywczych i napojach. Aspartam, będący sztucznym słodzikiem, jest około 200 razy słodszy od sacharozy, co pozwala na stosowanie niewielkich ilości w produktach, co redukuje kaloryczność. Sorbitol, podobnie jak ksylitol, jest alkoholem cukrowym, który nie tylko słodzi, ale także działa jako środek nawilżający. Te substancje są powszechnie wykorzystywane w przemyśle spożywczym, np. w napojach dietetycznych, gumach do żucia, czy produktach bezcukrowych, co jest zgodne z trendem zwiększającego się zapotrzebowania na zdrowe alternatywy dla tradycyjnego cukru. Zastosowanie tych słodzików jest również zgodne z normami bezpieczeństwa żywności, takimi jak te ustanowione przez Europejski Urząd ds. Bezpieczeństwa Żywności (EFSA), które potwierdzają ich bezpieczeństwo w odpowiednich dawkach.
Pytanie dotyczy słodkich substancji, jednak niektóre odpowiedzi sugerują inne smaki, co prowadzi do nieporozumień. Smak pikantny, związany z przyprawami takimi jak pieprz, chili czy imbir, nie ma bezpośredniego związku z ksylitolem, aspartamem ani sorbitolem. Te słodziki w ogóle nie wpływają na odczuwanie pikantności, która jest wywoływana przez substancje chemiczne aktywujące receptory bólowe, a nie smakowe. Smak słony, związany z obecnością sodu, jest również odbierany przez inne receptory smakowe i nie jest w żaden sposób generowany przez wymienione substancje, które mają na celu jedynie stymulację receptorów słodkich. Z kolei smak kwaśny, związany z obecnością kwasów, takich jak kwas cytrynowy czy octowy, również nie jest efektem działania słodzików. W przypadku aspartamu czy sorbitolu nie występuje kwasowość, a ich chemiczne właściwości nie pozwalają na wywołanie takiego odczucia. To prowadzi do błędnych wniosków, na przykład, że słodziki mogą zastąpić przyprawy czy dodatki smakowe w potrawach, co jest błędne. W praktyce stosowanie tych substancji w żywności ma na celu jedynie dodanie słodyczy, a nie zmiany w podstawowych smakach produktów spożywczych. Dlatego istotne jest rozumienie ich właściwości i zastosowania w kontekście dietetycznym oraz ich wpływu na odbiór smakowy żywności.