Stopa amortyzacji dla budowli o przewidywanym okresie użytkowania wynoszącym 25 lat wynosi 4%. Taki wskaźnik jest zgodny z powszechnie stosowanymi zasadami w rachunkowości i finansach, gdzie obliczenia amortyzacji opierają się na równym rozłożeniu kosztów aktywów trwałych w czasie ich użytkowania. W przypadku budowli, jak np. budynki biurowe, mieszkalne czy przemysłowe, przyjmuje się średnio 4% rocznej amortyzacji, co oznacza, że w ciągu 25 lat wartość budowli zostanie w pełni zamortyzowana. Przykładowo, jeśli wartość budynku wynosi 1 000 000 zł, to roczna amortyzacja wyniesie 40 000 zł, co jest zgodne z praktykami stosowanymi w przedsiębiorstwach. Ponadto, w Polsce zgodnie z Ustawą o podatku dochodowym od osób prawnych oraz osobach fizycznych, stawki amortyzacyjne są ściśle określone i stosowanie się do nich jest kluczowe dla prawidłowego rozliczenia podatkowego. Warto zwrócić uwagę, że wybór właściwej stawki amortyzacji ma istotne znaczenie dla zarządzania finansami w przedsiębiorstwie oraz planowania inwestycji.
Wybór błędnych stawek amortyzacyjnych może prowadzić do istotnych konsekwencji finansowych oraz księgowych. Na przykład, stawki 2%, 3% czy 5% nie są właściwe w kontekście budowli o przewidywanym okresie użytkowania 25 lat. Stawka 2% jest zbyt niska, co oznaczałoby, że całkowity koszt inwestycji byłby rozłożony na zbyt długi okres, prowadząc do niewłaściwego odzwierciedlenia wartości aktywów w bilansie. Stawka 3% również jest niewystarczająca w stosunku do typowych norm, które w praktyce finansowej dla budowli wynoszą 4%. Stawka 5% z kolei może być uznana za zbyt wysoką, co przyspieszałoby proces amortyzacji, prowadząc do szybszego obniżenia wartości aktywów w księgach rachunkowych, co może wpłynąć na wskaźniki finansowe przedsiębiorstwa. Działania te mogą skutkować błędnym postrzeganiem sytuacji finansowej firmy przez inwestorów czy kredytodawców, a także mogą przyczynić się do problemów z przestrzeganiem przepisów podatkowych. Prawidłowe ustalenie stawki amortyzacji, bazujące na realnych danych rynkowych oraz przepisach prawnych, jest kluczowe dla zapewnienia stabilności finansowej oraz transparentności w raportowaniu finansowym.