Kwalifikacja: ROL.05 - Organizacja i prowadzenie przedsiębiorstwa w agrobiznesie

Wybór białka, sodu lub laktozy jako głównych składników mleka normalizowanego opiera się na nieporozumieniach dotyczących procesu technologicznego oraz właściwości mleka. Białko jest istotnym składnikiem odżywczym, ale jego zawartość w mleku nie podlega normalizacji w tak precyzyjny sposób jak tłuszcz. Mleko surowe zawiera naturalnie zróżnicowane ilości białka, a jego stabilność w końcowym produkcie nie jest tak kluczowa jak stały poziom tłuszczu. Odnośnie sodu, jego zawartość w mleku jest w dużej mierze wynikiem naturalnych procesów, takich jak metabolizm, a nie jest regulowana przez normalizację. Laktoza, będąca głównym cukrem mlecznym, również nie jest przedmiotem normalizacji, ponieważ jej zawartość jest w zasadzie stała w mleku surowym. W praktyce, zawartość tłuszczu ma kluczowe znaczenie dla wartości odżywczej oraz sensorycznej produktów mlecznych, co czyni normalizację tego składnika niezbędnym procesem dla zapewnienia stałej jakości. Pomylenie normalizacji z innymi wartościami odżywczymi, takimi jak białko czy laktoza, prowadzi do błędnego rozumienia roli, jaką odgrywają te składniki w procesie produkcji mleka.