Odmiany ziemniaków przeznaczonych do przetwórstwa powinny charakteryzować się wysoką zawartością skrobi, ponieważ skrobia stanowi kluczowy składnik w procesie produkcji takich wyrobów jak frytki, chipsy czy puree. Wysoka zawartość skrobi wpływa na teksturę, smak oraz wydajność przetwarzania. Przykładowe odmiany, które spełniają te wymagania, to 'Bintje' czy 'Russet Burbank', które są powszechnie stosowane w przemyśle spożywczym. Dobre praktyki wskazują, że zawartość skrobi w odmianach przetwórczych powinna wynosić co najmniej 16-20%, co zapewnia odpowiednią jakość wyrobów końcowych. Wysoka zawartość skrobi przekłada się także na lepsze właściwości technologiczne, takie jak zdolność do utrzymywania formy po obróbce termicznej. Dlatego w wyborze odmiany ziemniaka do przetwórstwa, kluczowe jest zwrócenie uwagi na ten parametr, co jest zgodne z normami jakościowymi w branży spożywczej.
Wybór odmian ziemniaków do przetwórstwa na podstawie zawartości soli mineralnych, białka czy suchej masy nie jest zasadny. Zawartość soli mineralnych, chociaż istotna dla ogólnego zdrowia roślin, nie wpływa bezpośrednio na jakość przetworzonych produktów. Wysoka zawartość białka może nie być pożądana w przypadku ziemniaków przeznaczonych do frytowania, ponieważ może prowadzić do niepożądanej brunatnienia i zmniejszenia chrupkości frytek. Białko w ziemniakach może również wpływać na ich smak, co często nie jest akceptowane w produktach przetworzonych. Podobnie, sucha masa, choć istotna, nie jest kluczowym wskaźnikiem jakości dla procesów przetwórczych. Wysoka zawartość suchej masy może sugerować, że ziemniaki są bardziej skondensowane, jednak w kontekście przetwórstwa chodzi głównie o odpowiednią zawartość skrobi, która odpowiada za teksturę i smak. Podsumowując, kluczem do sukcesu w przetwórstwie ziemniaków jest selekcja odmian o wysokiej zawartości skrobi, a nie innych składników, co jest zgodne z najlepszymi praktykami w branży spożywczej.