HACCP, czyli Hazard Analysis and Critical Control Points, to system zarządzania bezpieczeństwem żywności, który koncentruje się na identyfikacji, ocenie i kontroli zagrożeń związanych z bezpieczeństwem żywności na wszystkich etapach produkcji oraz obrotu. System ten jest fundamentem zapewnienia wysokiej jakości produktów spożywczych i spełnienia wymagań zdrowotnych. Jego kluczowym elementem jest analiza zagrożeń, która polega na zidentyfikowaniu potencjalnych zagrożeń biologicznych, chemicznych i fizycznych. Na przykład w przemyśle mięsnym, HACCP może wskazać krytyczne punkty kontrolne, takie jak obróbka termiczna mięsa, gdzie niewłaściwe temperatury mogą doprowadzić do rozwoju patogenów. Wdrożenie HACCP jest zgodne z międzynarodowymi standardami, takimi jak ISO 22000, co pozwala firmom na skuteczne zarządzanie ryzykiem oraz budowanie zaufania wśród konsumentów. Dobre praktyki branżowe wymagają również regularnych szkoleń personelu oraz dokumentowania procesów w celu utrzymania zgodności z tym systemem.
GMP, czyli Good Manufacturing Practices, to zasady dotyczące produkcji, które są stosowane w różnych branżach, w tym w przemyśle spożywczym, ale nie koncentrują się tak bezpośrednio na identyfikacji i ocenie zagrożeń jak HACCP. GMP zapewnia ogólne standardy dotyczące czystości, wyposażenia i procedur produkcyjnych, ale nie obejmuje szczegółowej analizy ryzyka na każdym etapie, co czyni go mniej skutecznym narzędziem w kontekście bezpieczeństwa żywności. ISO natomiast to międzynarodowa organizacja zajmująca się standaryzacją, a choć niektóre normy ISO mają zastosowanie w zakresie zarządzania jakością w produkcji żywności, to jednak same w sobie nie są systemem zarządzania bezpieczeństwem żywności. GHP, czyli Good Hygiene Practices, odnosi się do praktyk higienicznych, które są ważne, ale również nie zastępują systemu HACCP, który jest bardziej szczegółowy w ocenie zagrożeń. Wybór niewłaściwego podejścia może prowadzić do przeoczenia kluczowych aspektów związanych z bezpieczeństwem żywności, co potencjalnie zagraża zdrowiu konsumentów. Aby skutecznie zarządzać ryzykiem, organizacje muszą stosować kompleksowe podejście, łącząc różne standardy, a nie ograniczać się do pojedynczego narzędzia.