Kwalifikacja: CHM.03 - Przygotowywanie sprzętu, odczynników chemicznych i próbek do badań analitycznych

Stosowanie technicznego stężonego kwasu siarkowego(VI) do mycia szklanych naczyń jest niebezpieczne i niepraktyczne. Kwas siarkowy jest silnym środkiem żrącym, który może nie tylko uszkodzić szkło, ale także stwarzać zagrożenie dla zdrowia użytkownika. Kontakt z kwasem może prowadzić do poważnych oparzeń chemicznych, a jego opary są szkodliwe dla dróg oddechowych. Zamiast tego, w laboratoriach stosuje się łagodniejsze środki czyszczące, które skutecznie usuwają zanieczyszczenia bez ryzyka poważnych uszkodzeń. Roztwór mydła, choć teoretycznie może być stosowany do mycia, może nie zaspokajać wymagań dotyczących usuwania substancji chemicznych oraz bakterii, dlatego nie jest zalecany w warunkach laboratoryjnych. Z drugiej strony, alkoholowy roztwór wodorotlenku sodu, mimo że może być skuteczny w niektórych aplikacjach, nie jest najlepszym wyborem do czyszczenia szkła, ponieważ jego stężenie i właściwości mogą prowadzić do zmętnienia lub uszkodzenia delikatnych powierzchni szklanych. W związku z tym, do mycia naczyń laboratoryjnych należy stosować środki dostosowane do ich specyficznych potrzeb, tak aby zapewnić zarówno bezpieczeństwo, jak i skuteczność czyszczenia. Użycie piasku oraz ścierających środków myjących również nie jest zalecane z racji ich potencjału do uszkodzenia szkła, co może prowadzić do trwałych zarysowań oraz trudności w utrzymaniu czystości.