Kwalifikacja: CHM.03 - Przygotowywanie sprzętu, odczynników chemicznych i próbek do badań analitycznych

Szkło borokrzemowe, sodowe oraz krzemowe nie są właściwymi materiałami do przechowywania próbek wody w postaci zamrożonej z kilku istotnych powodów. Szkło borokrzemowe, choć charakteryzuje się dobrą odpornością chemiczną i termiczną, jest materiałem kruchym, co sprawia, że w momencie zamrażania może pękać. Zmiana objętości wody podczas zamrażania generuje wewnętrzne napięcia, które prowadzą do uszkodzeń pojemników szklanych. Podobnie szkło sodowe, powszechnie stosowane w laboratoriach, również nie jest wystarczająco odporne na ekstremalne zmiany temperatury, co czyni je mniej odpowiednim wyborem w kontekście przechowywania próbek wody. Z kolei szkło krzemowe, mimo że jest bardziej odporne na wysokie temperatury, nie rozwiązuje problemu kruchości. Zwykle stosowane jest w aplikacjach wymagających wysokiej czystości, ale nie w przypadku próbek, które wymagają zamrażania. Wybierając niewłaściwe materiały do przechowywania próbek, można narazić się na ryzyko kontaminacji, zmiany właściwości próbek, a także na dodatkowe koszty związane z usuwaniem uszkodzonych pojemników i ponownym zbieraniem próbek. W praktyce laboratoryjnej należy kierować się standardami i dobrymi praktykami, które jednoznacznie wskazują na polietylen jako najlepszy wybór do przechowywania w zamrożeniu.