Aby przygotować roztwór wodorotlenku sodu (NaOH) o stężeniu 0,0500 mol/dm3 z fabrycznie przygotowanej odważki zawierającej 0,1 mola NaOH, konieczne jest rozcieńczenie odważki wodą destylowaną. Stężenie roztworu można obliczyć przy użyciu wzoru C1V1 = C2V2, gdzie C1 to stężenie początkowe (0,1 mol/dm3), V1 to objętość początkowa, C2 to stężenie końcowe (0,0500 mol/dm3), a V2 to objętość końcowa. Z tego równania wynika, że aby uzyskać stężenie 0,0500 mol/dm3, objętość końcowa powinna wynosić 2 dm3 (2000 cm3). Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest kluczowe w laboratoriach chemicznych, gdzie dokładność stężeń roztworów jest niezbędna do przeprowadzania reakcji chemicznych, analizy jakościowej czy ilościowej substancji. Stosowanie kolb miarowych do przygotowywania roztworów jest zgodne z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, ponieważ pozwala na precyzyjne pomiary i minimalizuje ryzyko błędów pomiarowych.
Rozważając błędne odpowiedzi, warto zauważyć, że przygotowanie roztworu o stężeniu 0,0500 mol/dm3 z 0,1 mola NaOH wymaga precyzyjnego obliczenia objętości, a niektóre z zaproponowanych odpowiedzi nie uwzględniają zasad rozcieńczania. Na przykład, wybór 50 cm3 sugeruje, że osoba odpowiadająca nie dostrzega, że rozcieńczenie do takiej objętości prowadziłoby do stężenia znacznie wyższego niż docelowe 0,0500 mol/dm3. Podobnie, odpowiedź 500 cm3 również jest nieprawidłowa, ponieważ nie osiągnie wymaganej koncentracji. W laboratoriach chemicznych kluczowe jest zrozumienie, że stężenie roztworu można dokładnie obliczyć tylko wtedy, gdy wszystkie parametry są poprawnie uwzględnione. Typowym błędem myślowym jest pomijanie wpływu całkowitej objętości roztworu na końcowe stężenie, co prowadzi do niewłaściwego oszacowania potrzebnej objętości rozcieńczenia. Przygotowując roztwory, należy zawsze stosować wzory i metody obliczeniowe, aby zapewnić dokładność i zgodność z standardami laboratoryjnymi.