Fosfor biały jest substancją niezwykle reaktywną, a jego przechowywanie w wodzie jest kluczowe dla zapewnienia bezpieczeństwa. Woda działa jako medium, które ogranicza dostęp tlenu do fosforu, minimalizując ryzyko jego utlenienia i zapłonu. W przypadku kontaktu z powietrzem, fosfor biały może spontanicznie się zapalić, co czyni go niebezpiecznym w standardowych warunkach przechowywania. Woda nie tylko chroni przed reakcjami chemicznymi, ale także zapewnia fizyczną barierę, która zapobiega rozprzestrzenieniu się ewentualnych dymów fosforowych. Przykładem zastosowania tej metody przechowywania jest przemysł chemiczny, gdzie fosfor biały jest używany w procesach produkcji związków chemicznych, a odpowiednie metody przechowywania są zgodne z normami bezpieczeństwa, takimi jak OSHA (Occupational Safety and Health Administration). Dobrą praktyką w laboratoriach jest także oznaczanie pojemników z fosforem białym, aby zminimalizować ryzyko przypadkowego uwolnienia substancji do atmosfery.
Przechowywanie fosforu białego w nafcie, benzynie lub innym rozpuszczalniku organicznym jest nie tylko nieefektywne, ale także bardzo niebezpieczne. Te substancje charakteryzują się łatwopalnością, co w połączeniu z właściwościami fosforu białego stwarza wysokie ryzyko pożaru. Fosfor biały w kontakcie z naftą może prowadzić do nieprzewidywalnych reakcji chemicznych, w tym zapłonu, co stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia i bezpieczeństwa. Często występującym błędem jest mylenie nafty z wodą, co wynika z niewłaściwego zrozumienia właściwości chemicznych tych substancji. Woda jest substancją niepalną, która stabilizuje fosfor biały, podczas gdy nafta jest substancją łatwopalną, która mogłaby spowodować pożar. Podobnie, zarówno benzyna, jak i benzen są substancjami organicznymi, które mogą sprzyjać wybuchom oraz są szkodliwe dla zdrowia. W kontekście najlepszych praktyk, takie podejście do przechowywania fosforu białego jest absolutnie niewłaściwe i sprzeczne z zaleceniami instytucji zajmujących się bezpieczeństwem chemicznym. W przemyśle chemicznym oraz laboratoriach stosowane są ściśle określone procedury, które eliminują możliwość przechowywania substancji niebezpiecznych w niewłaściwy sposób, co dodatkowo podkreśla nieodpowiedzialność takich wyborów.