Kwalifikacja: CHM.03 - Przygotowywanie sprzętu, odczynników chemicznych i próbek do badań analitycznych
Zawód: Technik analityk
Kategorie: Przygotowanie próbek Obliczenia chemiczne
Zgodnie z instrukcją dotyczącą pobierania próbek nawozów (na podstawie normy PN-EN 12579:2001), liczbę punktów pobierania próbek pierwotnych ustala się według wzoru nsp = 0,5·√V, gdzie V oznacza objętość jednostki badanej w m3. Wartość nsp zaokrągla się do liczby całkowitej, a dodatkowo nie może być mniejsza niż 12 ani większa niż 30.
Dlatego dla objętości V = 4900 m3, nsp wynosi
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź 30 jest poprawna, ponieważ zgodnie z normą PN-EN 12579:2001, liczba miejsc pobierania próbek pierwotnych oblicza się według wzoru n<sub>sp</sub> = 0,5·√V, gdzie V to objętość jednostki badanej wyrażona w m<sup>3</sup>. Dla objętości V = 4900 m<sup>3</sup>, obliczamy: n<sub>sp</sub> = 0,5·√4900 = 0,5·70 = 35. Jednakże wartość n<sub>sp</sub> musi być zaokrąglona do liczby całkowitej oraz mieścić się w granicach 12 i 30. W związku z tym, mimo że obliczona wartość to 35, ze względu na górny limit, ostateczna wartość n<sub>sp</sub> wynosi 30. Takie podejście zapewnia odpowiednią reprezentatywność próbek, co jest kluczowe w analizach laboratoryjnych. W praktyce, stosowanie właściwej liczby próbek pozwala na dokładniejszą ocenę jakości nawozów oraz ich wpływu na glebę. Utrzymanie standardów w procesie pobierania próbek jest niezbędne do uzyskania wiarygodnych wyników, co jest szczególnie istotne w kontekście zrównoważonego rolnictwa i ochrony środowiska.