Odpowiedź 469,3 g jest prawidłowa, ponieważ obliczenia opierają się na stosunku mas molowych soli bezwodnej i uwodnionej. Siarczan(VI) miedzi(II) w postaci uwodnionej (CuSO4·5H2O) zawiera cząsteczki wody, które muszą zostać usunięte podczas procesu suszenia, aby uzyskać sól bezwodną (CuSO4). Masy molowe: CuSO4 wynoszą około 159,61 g/mol, a CuSO4·5H2O to 249,68 g/mol. Stosując proporcje, można ustalić, że masa siarczanu(VI) miedzi(II)-woda, potrzebna do uzyskania 300 g soli bezwodnej, wynosi około 469,3 g. Praktyczne zastosowanie tej wiedzy jest istotne w laboratoriach chemicznych, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów i soli jest kluczowe dla uzyskania wiarygodnych wyników badań. Dobre praktyki laboratoryjne sugerują, aby zawsze przeprowadzać obliczenia masy przed rozpoczęciem doświadczenia, co pozwala uniknąć błędów i strat materiałowych.
Odpowiedzi 390,5 g, 584,1 g i 210,0 g są błędne ze względu na nieprawidłowe założenia dotyczące ilości wody związanej w siarczanie(VI) miedzi(II). W przypadku siarczanu(VI) miedzi(II)·5H2O, istotna jest znajomość proporcji mas molowych obu związków. Typowym błędem jest oszacowanie masy uwodnionej soli bez uwzględnienia, że każda cząsteczka CuSO4·5H2O zawiera pięć cząsteczek wody, co znacznie zwiększa masę potrzebną do uzyskania konkretnej ilości soli bezwodnej. Osoby wykorzystujące niepoprawne dane mogą nie brać pod uwagę, że proces suszenia prowadzi do utraty masy, co wymaga precyzyjnych obliczeń, aby uniknąć niedoboru lub nadmiaru materiałów. Jednym z typowych błędów myślowych jest mylenie mas molowych z masami rzeczywistymi, co prowadzi do próby oszacowania masy bez uwzględnienia proporcji. Dlatego kluczowe jest zrozumienie związków chemicznych oraz ich właściwości fizycznych, aby przeprowadzać odpowiednie obliczenia w laboratorium i poprawnie przygotowywać roztwory oraz substancje chemiczne.
