Aby obliczyć stężenie molowe sporządzonego roztworu wodorotlenku sodu (NaOH), należy najpierw obliczyć liczbę moli substancji. Masa wodorotlenku sodu wynosi 0,0400 g, a jego masa molowa to 40,0 g/mol. Liczba moli NaOH wynosi zatem: n = m/M = 0,0400 g / 40,0 g/mol = 0,001 mol. Roztwór został rozcieńczony do objętości 500 cm³, co odpowiada 0,500 dm³. Stężenie molowe (C) obliczamy ze wzoru: C = n/V, gdzie n to liczba moli, a V to objętość roztworu w dm³. Wstawiając wartości, otrzymujemy: C = 0,001 mol / 0,500 dm³ = 0,002 mol/dm³. Takie obliczenia są fundamentalne w chemii analitycznej i stosowane są w laboratoriach do przygotowywania roztworów o znanym stężeniu. Znajomość stężeń molowych jest kluczowa w reakcjach chemicznych, szczególnie w kontekście analizy ilościowej oraz w procesach przemysłowych, gdzie precyzyjne dawkowanie reagentów ma kluczowe znaczenie dla jakości produktów końcowych.
Wybór niepoprawnego stężenia molowego może wynikać z błędnej interpretacji danych lub nieprawidłowych obliczeń. Na przykład, stężenie 0,020 mol/dm³ mogłoby wydawać się uzasadnione przez pomylenie liczby moli lub objętości. Niektórzy mogą mylnie sądzić, że masa wodorotlenku sodu pozwala na stężenie wyższe z powodu błędnych założeń dotyczących objętości roztworu. W rzeczywistości, aby uzyskać takie stężenie, należałoby przyjąć znacznie większą ilość substancji. Podobnie, stężenie 2,000 mol/dm³ jest całkowicie niemożliwe do osiągnięcia w tym przypadku, ponieważ oznaczałoby, że w 1 dm³ roztworu znajduje się 2 mol NaOH, co wymagałoby przynajmniej 80 g NaOH, a nie 0,0400 g. Z kolei stężenie 0,200 mol/dm³ również opiera się na nieprawidłowych założeniach dotyczących liczby moli lub objętości roztworu. Typowe błędy obejmują nieuwzględnienie przeliczeń jednostek lub pomylenie masy z objętością. Zapewnienie dokładnych obliczeń i zrozumienie podstawowych zasad przygotowywania roztworów jest kluczowe dla prawidłowego prowadzenia eksperymentów chemicznych oraz ich późniejszej analizy.