Kwalifikacja: CHM.03 - Przygotowywanie sprzętu, odczynników chemicznych i próbek do badań analitycznych

Przygotowanie buforu do analizy pH wymaga rzetelności i trzymania się zaleceń metodycznych. Przypadkowe zmieszanie soli i kwasu, a następnie pomiar pH, nie daje żadnej gwarancji uzyskania roztworu o pożądanej wartości pH i odpowiedniej pojemności buforowej – to podejście całkowicie ignoruje zasady stechiometrii oraz zależności pomiędzy ilościami składników. To typowy błąd polegający na myśleniu, że 'jakoś to będzie', podczas gdy w praktyce każdy bufor wymaga obliczenia i odważenia dokładnych mas, szczególnie jeśli zależy nam na powtarzalności wyników. Dodawanie soli buforowej do dowolnej ilości wody jest równie błędne – objętość rozpuszczalnika ma ogromny wpływ na stężenie składników i skuteczność działania buforu. Praktyka pokazuje, że niewłaściwe rozcieńczenie powoduje całkowitą utratę właściwości buforujących i prowadzi do niekontrolowanego pH. Użycie wody kranowej z kolei niesie ryzyko wprowadzenia do roztworu różnych jonów, takich jak wapń, magnez czy żelazo, które mogą reagować z buforem lub zaburzać pomiar pH. Profesjonalne laboratoria zawsze stosują wodę destylowaną albo dejonizowaną, żeby wyeliminować te zmienne. W skrócie, brak precyzji oraz lekceważenie jakości użytej wody są najczęstszymi przyczynami niepowodzeń w pracy z buforami i prowadzą do nieprawidłowych wyników analizy.