Odpowiedź B jest poprawna, ponieważ została obliczona zgodnie z zasadami dotyczących stężenia roztworów. Stężenie 7% oznacza, że w 100 g roztworu znajduje się 7 g substancji rozpuszczonej. W przypadku 350 g roztworu, masa substancji wynosi 7% z 350 g, co daje 24.5 g. Różnica między masą całkowitą roztworu a masą substancji, czyli 350 g - 24.5 g, daje 325.5 g wody. Takie obliczenia są zgodne z fundamentalnymi zasadami chemii i są powszechnie stosowane w laboratoriach chemicznych, farmaceutycznych i różnych dziedzinach przemysłu, gdzie precyzyjne przygotowanie roztworów jest kluczowe. Zrozumienie obliczeń stężenia roztworów pozwala na dokładne przygotowania roztworów o określonych właściwościach, co jest istotne w procesach analitycznych oraz produkcyjnych.
Przygotowanie odpowiedzi na to pytanie wymaga zrozumienia podstawowych zasad chemii dotyczących stężenia roztworów. W przypadku niepoprawnych odpowiedzi mogłyby pojawić się błędne założenia, takie jak mylenie masy substancji z masą całkowitą roztworu lub nieprawidłowe obliczenia. Na przykład, w odpowiedziach, gdzie masa substancji została zawyżona, może wynikać to z nieprawidłowego zastosowania proporcji stężenia, co prowadzi do manipulacji w obliczeniach. Kluczowe jest, aby pamiętać, że stężenie wyrażone w procentach odnosi się do masy substancji w stosunku do całkowitej masy roztworu. Niewłaściwe rozumienie tej zasady prowadzi do błędnych wniosków oraz niemożności prawidłowego sporządzenia roztworu. Często błędy w obliczeniach mogą wynikać z nieuwagi lub braku znajomości zasady bilansu masy, co jest fundamentem w chemii. W praktyce, aby uniknąć tych pomyłek, warto korzystać z kalkulatorów chemicznych lub programów symulacyjnych, które wspierają poprawne obliczenia i wizualizację stężenia. Właściwe podejście do obliczeń stężenia oraz zastosowanie dobrych praktyk w laboratoriach mogą znacząco wpłynąć na jakość i dokładność wyników analitycznych.
