W probówce zmieszano roztwory CuSO4 i NaOH. Otrzymano niebieski osad, który po ogrzaniu zmienił barwę na czarną. Czarnym osadem jest
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź na to pytanie jest prawidłowa, ponieważ tlenek miedzi(II) (CuO) rzeczywiście powstaje w reakcji ogrzewania wodorotlenku miedzi(II) (Cu(OH)2), który jest niebieskim osadem otrzymanym w wyniku reakcji CuSO4 z NaOH. W reakcji tej wodorotlenek miedzi(II) ulega dehydratacji pod wpływem ciepła, przekształcając się w tlenek miedzi(II), który ma czarną barwę. Tlenek miedzi(II) jest substancją o różnych zastosowaniach, w tym jako katalizator w reakcjach chemicznych oraz w produkcji materiałów ceramicznych. Przykładowo, w przemyśle ceramicznym używa się go do produkcji pigmentów, a jego właściwości przewodzące sprawiają, że jest również wykorzystywany w elektronice. Zrozumienie tej reakcji oraz przemiany kolorów jest ważne nie tylko w chemii analitycznej, ale również w kontekście edukacji chemicznej i laboratorium, gdzie praktyczne umiejętności związane z obserwacją reakcji chemicznych są kluczowe.
Wybór jednej z niepoprawnych odpowiedzi może wynikać z niepełnego zrozumienia zachodzących reakcji chemicznych oraz ich produktów. Wodorotlenek miedzi(II) (Cu(OH)2) jest rzeczywiście niebieskim osadem, który powstaje w wyniku reakcjiCuSO4 z NaOH. Osad ten ulega dalszym przemianom pod wpływem podgrzewania, co prowadzi do jego odwadniania i powstania tlenku miedzi(II) (CuO), który jest czarnym ciałem stałym. Wybór tlenku miedzi(I) (Cu2O) jako odpowiedzi jest błędny, ponieważ nie powstaje on w tej reakcji. Tlenek miedzi(I) jest produktem innej reakcji, zwykle wymagającej innych warunków, takich jak redukcja miedzi(II) w obecności reduktorów. Wodorotlenek miedzi(I) (CuOH) także nie jest odpowiedzią, ponieważ jest to związek, który nie jest stabilny w warunkach standardowych i nie jest produktem zachodzących reakcji, co prowadzi do mylnej konkluzji. Tlenek miedzi(II) jest znacznie bardziej stabilny i powszechnie występujący w chemii nieorganicznej. Zrozumienie tych różnic jest kluczowe dla prawidłowego interpretowania wyników reakcji chemicznych oraz dla efektywnego wykorzystania wiedzy chemicznej w praktyce laboratoryjnej.