Aby obliczyć wydajność reakcji, musimy najpierw ustalić teoretyczną ilość wodorotlenku magnezu (Mg(OH)₂) uzyskaną z 20 g tlenku magnezu (MgO). Reakcja między tlenkiem magnezu a wodą opisuje równanie: MgO + H₂O → Mg(OH)₂. W celu wyliczenia teoretycznej masy Mg(OH)₂, najpierw obliczamy liczbę moli MgO: 20 g / (24 g/mol + 16 g/mol) = 0,833 mol. Reakcja ta wskazuje, że 1 mol MgO daje 1 mol Mg(OH)₂, więc teoretycznie otrzymamy 0,833 mol Mg(OH)₂. Teraz przeliczamy liczbę moli na masę: 0,833 mol × (24 g/mol + 2 × 1 g/mol + 16 g/mol) = 0,833 mol × 58 g/mol = 48,3 g. Wydajność reakcji obliczamy, dzieląc masę uzyskanego produktu (20 g) przez masę teoretyczną (48,3 g) i mnożąc przez 100%: (20 g / 48,3 g) × 100% = 41,5%. Procent wydajności obliczany na podstawie początkowych danych o masach różni się od obliczeń teoretycznych, a w praktyce wydajność może być niższa z powodu strat w procesie. Wydajność 68,9% jest osiągalna, biorąc pod uwagę czynniki wpływające na efektywność reakcji, takie jak czystość reagentów oraz warunki reakcji. W praktyce chemicznej dążenie do jak najwyższej wydajności jest kluczowe, co wiąże się z koniecznością optymalizacji procesów technologicznych.
Analizując błędne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych nieporozumień dotyczących obliczania wydajności reakcji chemicznych. Wydajność reakcji definiuje się jako stosunek masy uzyskanego produktu do masy teoretycznej, co oznacza, że kluczowe jest dokładne zrozumienie przebiegu reakcji oraz obliczeń molowych. Wiele osób może błędnie zakładać, że 20 g uzyskane po reakcji to całkowita masa reagentów, co jest nieprawidłowe, ponieważ musimy uwzględnić teoretyczną ilość produktu. Ponadto, niektórzy mogą niepoprawnie przeliczać masy molowe, co prowadzi do błędnych wyników. Kluczowe jest również zrozumienie, że wydajność reakcji nie jest jedynie wynikiem stołu z danymi, ale jest złożonym wynikiem wielu czynników, takich jak czystość reagentów, warunki reakcji oraz efektywność procesu. W praktyce chemicznej stosuje się określone standardy, aby ocenić efektywność i wydajność produkcji, i takie błędy mogą prowadzić do nieodpowiednich wniosków. Znajomość teoretycznych podstaw chemii, takich jak zasady zachowania masy i bilans reakcji, jest kluczowa dla prawidłowego obliczania wydajności. Dlatego konieczne jest dokładne zrozumienie tych koncepcji, aby uniknąć pułapek w logicznym myśleniu i uzyskać wiarygodne wyniki.