Aby obliczyć stężenie roztworu po rozcieńczeniu, należy zastosować zasadę zachowania moli. Początkowo mamy 2,5 cm³ roztworu HCl o stężeniu 0,1 mol/dm³. Możemy to przeliczyć na litry: 2,5 cm³ = 0,0025 dm³. Liczba moli HCl w tej objętości wynosi: n = C * V = 0,1 mol/dm³ * 0,0025 dm³ = 0,00025 mol. Po przelaniu roztworu do kolby o pojemności 20 cm³ (0,02 dm³) i rozcieńczeniu wodą do kreski, całkowita objętość wynosi 0,02 dm³. Stężenie końcowe oblicza się jako C = n / V = 0,00025 mol / 0,02 dm³ = 0,0125 mol/dm³. Przykładem praktycznym zastosowania tych obliczeń jest przygotowanie roztworów roboczych w laboratoriach chemicznych, gdzie precyzyjne określenie stężenia jest kluczowe dla uzyskania powtarzalnych wyników w eksperymentach. Ponadto, zgodnie z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, zawsze należy dokumentować przygotowywane roztwory oraz ich stężenia, co może być istotne w analizach chemicznych.
Nieprawidłowe odpowiedzi mogą wynikać z kilku typowych błędów obliczeniowych i nieporozumień dotyczących zasad rozcieńczania roztworów. Na przykład, wybór stężenia 0,0005 mol/dm³ może być konsekwencją błędnego przeliczenia objętości lub liczby moli, gdzie użytkownik mógł zaniżyć wyniki przez omyłkowe zastosowanie niewłaściwych jednostek. Odpowiedź 0,0500 mol/dm³ sugeruje, że osoba myślała o stężeniu przed rozcieńczeniem, nie uwzględniając faktu, że dodanie wody do roztworu zmienia całkowitą objętość. W przypadku stężenia 0,1250 mol/dm³, błąd może wynikać z mylenia stężenia początkowego z końcowym, co jest częstym błędem w obliczeniach chemicznych. Tego rodzaju nieprawidłowości mogą prowadzić do poważnych konsekwencji w praktycznych zastosowaniach chemicznych, takich jak niepoprawne przygotowanie odczynników do doświadczeń czy analiz, które mogą skutkować błędnymi wynikami. Dlatego w laboratoriach niezwykle istotne jest stosowanie odpowiednich procedur obliczeniowych oraz dokładne sprawdzanie wszystkich obliczeń, aby uniknąć takich pomyłek, które mogą wpłynąć na jakość i dokładność prowadzonych badań.