Aby uzyskać reprezentatywną próbkę ogólną z partii cukru o masie 0,5 t (czyli 500 kg), należy zastosować zasadę pobierania próbek o odpowiedniej masie. Zgodnie z normami i wytycznymi, w przypadku materiałów takich jak cukier, zaleca się, aby próbka ogólna stanowiła co najmniej 0,1% całkowitej masy partii. W przypadku 500 kg, 0,1% wynosi 0,5 kg, co odpowiada 500 g. Jeśli każda próbka pierwotna ma masę 10 g, to aby uzyskać 500 g, potrzebujemy 50 próbek (500 g / 10 g = 50). Takie podejście zapewnia, że próbka ogólna będzie odzwierciedlać rzeczywistą homogeniczność partii, co jest kluczowe w kontekście zapewnienia jakości i zgodności z normami bezpieczeństwa żywności. W praktyce, odpowiednie pobieranie próbek ma kluczowe znaczenie w procesach kontroli jakości, analizy i certyfikacji produktów spożywczych.
Wybór niewłaściwej liczby próbek pierwotnych do pobrania z partii cukru może wynikać z braku zrozumienia zasad reprezentatywności próbek oraz błędnych założeń dotyczących ich masy. Odpowiedzi takie jak 100, 10 czy 5 nie uwzględniają wymaganej masy próbki ogólnej, która powinna wynosić co najmniej 0,1% masy partii. W przypadku 500 kg cukru, 0,1% to 500 g, co oznacza, że pobierając próbki po 10 g, należy zebrać ich 50. Wybranie 100 próbek oznaczałoby nadmiar, co jest nieefektywne i kosztowne. Z kolei wybór 10 próbek nie osiągnie wymaganego minimum 500 g, co sprawi, że próbka ogólna nie będzie reprezentatywna. W przypadku 5 próbek, uzyskalibyśmy jedynie 50 g, co również nie spełnia norm. Niezrozumienie zasad pobierania próbek prowadzi do błędnych wniosków i może skutkować poważnymi konsekwencjami w ocenie jakości i bezpieczeństwa żywności, dlatego kluczowe jest przestrzeganie standardów dotyczących pobierania i analizy próbek.