Elektroforeza to technika rozdzielcza, która wykorzystuje pole elektryczne do separacji cząsteczek na podstawie ich ładunku i wielkości. W tej metodzie, cząsteczki, takie jak białka czy kwasy nukleinowe, przemieszczają się w żelu pod wpływem pola elektrycznego, co pozwala na ich rozdzielenie. Przykładem zastosowania elektroforezy jest analiza białek w biologii molekularnej, gdzie technika ta jest wykorzystywana do oceny czystości i wielkości białek w próbce. Dobrą praktyką w laboratoriach jest stosowanie elektroforezy w połączeniu z innymi metodami, takimi jak western blotting, aby potwierdzić wyniki identyfikacji białek. Standardy branżowe, takie jak te określone przez ISO czy IUPAC, zalecają stosowanie elektroforezy w badaniach diagnostycznych i biologicznych, co podkreśla jej znaczenie jako metody rozdzielczej. W kontekście nauki, elektroforeza jest fundamentalną techniką, która przyczynia się do głębszego zrozumienia interakcji biologicznych oraz pozwala na rozwój nowych terapii i diagnostyki.
Kolorymetria to technika analityczna, która mierzy intensywność barwy substancji w roztworze, co pozwala na określenie jej stężenia. Mimo że kolorymetria jest użyteczna w wielu dziedzinach, takich jak chemia analityczna i biochemia, nie jest ona metodą rozdzielczą. Zamiast tego, kolorymetria skupia się na pomiarze i analizie kolorów, co może prowadzić do nieporozumień w kontekście metod separacyjnych. Podobnie, refraktometria to metoda, która polega na pomiarze załamania światła w substancji, co jest użyteczne w określaniu stężenia roztworów lub jakości cieczy, ale nie ma zastosowania w skutecznym rozdzielaniu cząsteczek. Polarymetria natomiast jest techniką wykorzystującą zjawisko skręcania płaszczyzny polaryzacji światła przez substancje optycznie czynne, lecz także nie jest metodą rozdzielczą. Powszechnym błędem jest postrzeganie tych technik jako metod rozdzielczych ze względu na ich zastosowanie w analizach chemicznych. Kluczowe jest zrozumienie, że metody rozdzielcze, jak elektroforeza, różnią się od technik analitycznych, które mają na celu ocenę właściwości substancji, a nie ich separację. Zrozumienie tych różnic jest niezbędne do prawidłowego doboru metod w laboratoriach badawczych i przemysłowych.