Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych

Odpowiedzi sugerujące, że węglan wapnia ulegnie rozpuszczeniu w nadmiarze odczynnika strącającego, wynikają z błędnego zrozumienia pojęcia iloczynu rozpuszczalności oraz mechanizmów równowagi chemicznej. W rzeczywistości, węglan wapnia ma bardzo niski iloczyn rozpuszczalności, co oznacza, że niewielkie stężenie CO₃²⁻ wystarczy, aby wytrącić go z roztworu. Przekonanie, że węglan niklu wytrąci się zamiast węglanu wapnia, bierze się z porównania Ksp, ale nie uwzględnia faktu, że w danym przypadku ilość Ca²⁺ jest równa ilości Ni²⁺. Ponadto, gdy CaCO₃ wytrąca się z roztworu, jego dalsze rozpuszczanie nie będzie miało miejsca w obecności nadmiaru Na₂CO₃. W związku z tym, w praktycznych aplikacjach, takich jak chemiczne procesy oczyszczania wody, ważne jest, aby zrozumieć, które związki chemiczne będą się wytrącać jako pierwsze i jakie będą ich właściwości rozpuszczalności. Typowe błędy myślowe obejmują błędne zakładanie, że wyższy iloczyn rozpuszczalności oznacza, że związek nie ulegnie wytrąceniu, co jest mylące w kontekście stężenia i równowagi chemicznej.