Konduktometria to metoda analityczna, która polega na pomiarze przewodnictwa elektrycznego roztworu, co jest bezpośrednio związane z jego stężeniem i rodzajem rozpuszczonych elektrolitów. W tej technice wykorzystuje się zasadę, że przewodnictwo roztworu zmienia się w zależności od liczby naładowanych cząstek, czyli jonów, obecnych w roztworze. Praktyczne zastosowanie konduktometrii obejmuje kontrolę jakości w przemyśle chemicznym, monitorowanie jakości wody oraz badania w laboratoriach analitycznych. Na przykład, w przemyśle farmaceutycznym konduktometria jest używana do oceny czystości wody, ponieważ zanieczyszczenia mogą znacznie zwiększyć przewodnictwo. Metoda ta jest również stosowana w badaniach środowiskowych, gdzie monitorowanie prowadzone jest w rzekach i jeziorach, aby ocenić wpływ zanieczyszczeń na ekosystemy wodne. W kontekście standardów branżowych, konduktometria powinna być przeprowadzana zgodnie z wytycznymi ISO 7888, które definiują procedury pomiarowe i wymagania dotyczące sprzętu, co zapewnia rzetelność i dokładność wyników.
Potencjometria, choć również jedną z metod analitycznych, nie polega na pomiarze przewodnictwa, lecz na określaniu potencjału elektrody w roztworze, co pozwala na analizę stężenia danego jonu lub substancji chemicznej. Ta technika opiera się na pomiarze różnicy potencjałów między dwiema elektrodami w układzie, gdzie jedna z nich jest standardowa, a druga wskaźnikowa. Potencjometria jest szczególnie przydatna do analizy kwaśności lub zasadowości roztworu (pH) oraz do określenia stężenia różnorodnych jonów, takich jak jony srebra czy sodu. W przypadku spektrofotometrii, metoda ta bazuje na pomiarze absorbancji światła przez substancje chemiczne w roztworze, co pozwala na określenie ich stężenia na podstawie prawa Beera-Lamberta. Polarografia wprowadza element analizy dynamicznej, gdzie pomiar polega na rejestracji prądów w funkcji potencjału, co czyni ją bardziej skomplikowaną metodą, stosowaną głównie do analizy metali ciężkich. Wybór niewłaściwej metody pomiarowej może prowadzić do błędnych wniosków, zwłaszcza gdy użytkownik nie rozumie podstawowych różnic między tymi technikami analitycznymi. Kluczowe jest, aby przy wyborze metody analitycznej kierować się zarówno celami badania, jak i specyfiką analizowanych próbek.