Odpowiedź "tylko 0,1 cm-1" jest prawidłowa, ponieważ dobór stałej K czujnika konduktometrycznego powinien być ściśle związany z przewodnictwem właściwym badanego roztworu. Woda destylowana ma bardzo niską przewodność, zwykle w zakresie 0,1•10-4 do 1•10-4 mS/cm. Użycie czujnika o stałej K równej 0,1 cm-1 jest zgodne z normami pomiarowymi, co zapewnia dokładność i powtarzalność pomiarów. Tylko taki czujnik dostosowuje się do niskich wartości przewodnictwa, co minimalizuje ryzyko błędnych odczytów. W praktyce, korzystanie z czujnika o odpowiednio dobranej stałej K jest kluczowe, gdyż niewłaściwy dobór może prowadzić do błędnych interpretacji wyników, co jest szczególnie ważne w laboratoriach zajmujących się analizą jakości wody. Użycie czujnika z wyższą stałą K, jak 1,0 cm-1, mogłoby zaniżać odczyty, co jest niezgodne z międzynarodowymi standardami pomiarowymi, takimi jak ISO 7888, które wskazują na konieczność doboru odpowiedniego sprzętu pomiarowego do specyfiki próbki.
Wybór odpowiedzi niezgodnej z poprawną koncepcją pomiarów konduktometrycznych wskazuje na brak zrozumienia fundamentalnych zasad dotyczących przewodnictwa właściwego roztworów. Przykładowo, wybór 1,0 cm-1 lub 10 cm-1 jako stałej K nie jest uzasadniony w przypadku wody destylowanej, której przewodnictwo jest na poziomie ekstremalnie niskim. Czujniki o wyższej stałej K są zaprojektowane do pomiaru roztworów o wyższym przewodnictwie, co prowadzi do dużych błędów w odczycie w przypadku próbek o niskiej przewodności. Praktyczne zastosowanie czujników konduktometrycznych wymaga zrozumienia, że zbyt wysoka stała K może skutkować nieodpowiednimi pomiarami, a nawet uszkodzeniem sprzętu. Ponadto, odpowiedzi wskazujące na możliwość użycia czujnika o stałej 1,0 cm-1 sugerują mylne przekonanie, że jego zastosowanie może być uniwersalne. W rzeczywistości, każdy czujnik ma swoje specyficzne zastosowanie, a nieprzestrzeganie tych zasad prowadzi do nieprofesjonalnych wyników, co jest niezgodne z etyką i standardami laboratoryjnymi. Mając na uwadze, że woda destylowana jest stosunkowo czysta, konieczność stosowania odpowiednich metod pomiarowych zgodnych z jej unikalnymi właściwościami jest kluczowa dla uzyskania rzetelnych wyników. Zrozumienie tych zasad jest zasadnicze dla każdego technika laboratoryjnego oraz inżyniera zajmującego się analizą jakości wody.