Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Zawód: Technik analityk
Jaką substancję podstawową powinno się użyć do ustalania miana roztworu wodorotlenku sodu?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Kwas szczawiowy jest substancją podstawową, która jest powszechnie stosowana do nastawiania miana roztworu wodorotlenku sodu. Działa jako substancja wzorcowa w procesach miareczkowania, ponieważ jest znany z wysokiej czystości i stabilności, co jest kluczowe przy przygotowywaniu roztworów o dokładnie określonym stężeniu. Kwas szczawiowy reaguje z wodorotlenkiem sodu w reakcji neutralizacji, co umożliwia precyzyjne wyznaczenie miana tego roztworu. Praktycznie, aby ustalić dokładne stężenie roztworu NaOH, można przeprowadzić miareczkowanie, wykorzystując roztwór kwasu szczawiowego o znanym stężeniu, co jest zgodne z dobrymi praktykami laboratoryjnymi. W laboratoriach analitycznych taka procedura jest standardem, ponieważ pozwala na uzyskanie wyników o wysokiej precyzji i dokładności, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach, w tym w chemii analitycznej oraz w różnych dziedzinach przemysłu chemicznego.
Chlorek sodu nie jest substancją odpowiednią do nastawiania miana roztworu wodorotlenku sodu, ponieważ jest on solą i nie ma właściwości kwasowych, które są wymagane do przeprowadzenia reakcji miareczkowania. W przypadku miareczkowania, kluczowe jest, aby jedna z reagentów była kwasem, który reaguje z zasadą, tworząc sól i wodę. Inaczej mówiąc, chlorek sodu nie dostarcza odpowiednich zmian pH, które są niezbędne do prawidłowego przeprowadzenia analizy. Dichromian(VI) potasu, z kolei, jest związkiem utleniającym, który w reakcji z wodorotlenkiem sodu może nie prowadzić do jednoznacznych wyników miareczkowania, ponieważ jego główne zastosowanie polega na zastosowaniach redoks, a nie na standardowej reakcji kwas-zasada. Ostatecznie, tlenek cynku nie jest substancją, która mogłaby być stosowana w tym kontekście, ponieważ jest to związek amfoteryczny, który nie reaguje w klasycznym miareczkowaniu między kwasami a zasadami, co prowadzi do nieprecyzyjnych wyników. Wiele osób może popełniać błąd, myśląc, że substancje takie jak sól czy związki metaliczne mogą być użyte do ustalania miana, jednak ich funkcje chemiczne nie są zgodne z wymaganiami dla reagenta wzorcowego. W kontekście analitycznym, stosowanie niewłaściwych reagento może prowadzić do fałszywych wyników, co w praktyce laboratoryjnej jest nieakceptowalne, dlatego istotne jest zrozumienie chemicznych podstaw reakcji, które są stosowane w miareczkowaniu.