Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych

Miareczkowanie redoksymetryczne opiera się na reakcjach utleniania i redukcji, gdzie oznaczenie jest przeprowadzane na podstawie zmiany potencjału elektrochemicznego roztworu. W tym przypadku nie mówimy o tworzeniu stabilnych kompleksów, lecz o transferze elektronów między reagentem a analizowanym składnikiem. Na przykład, w miareczkowaniu redoksymetrycznym powszechnie stosuje się potasowy dichromian, który utlenia różne substancje organiczne. Z kolei miareczkowanie argentometryczne dotyczy oznaczania anionów, gdzie srebro jest symbolem reagentu, który reaguje z halogenkami w sposób specyficzny. To podejście nie może być stosowane do analiz metali jak cynk, gdyż jego mechanizm opiera się na lokalnych reakcjach z anionami, a nie na tworzeniu kompleksów. Miareczkowanie alkacymetryczne to metoda skupiająca się na pomiarze pH roztworu, a nie na oznaczaniu metali, co również czyni tę odpowiedź nietrafioną. Typowym błędem myślowym jest mylenie różnych typów miareczkowania ze względu na ich podobieństwo w kontekście analizy chemicznej. Istotne jest więc zrozumienie mechanizmów i zastosowań każdej z tych metod, aby poprawnie dobierać techniki analityczne w laboratoriach chemicznych.