Odpowiedź '0,8 - 1000 urn' jest prawidłowa, ponieważ spektrofotometria w podczerwieni (IR) dotyczy promieniowania elektromagnetycznego o długościach fal w zakresie od około 0,8 μm (800 nm) do 1000 μm (1 mm), co odpowiada zakresowi bliskiej podczerwieni. Ta technika jest szeroko wykorzystywana w laboratoriach chemicznych, biologicznych oraz w przemyśle do analizy substancji na podstawie ich charakterystycznych pasm absorpcyjnych. Przykładem zastosowania spektrofotometrii IR może być analiza jakościowa i ilościowa związków organicznych, na przykład identyfikacja alkoholi, ketonów czy kwasów karboksylowych, które wykazują charakterystyczne pasma absorpcyjne w tym zakresie. Zgodnie z najlepszymi praktykami branżowymi, wykorzystanie spektrofotometrii IR pozwala na uzyskanie wyników o wysokiej dokładności i precyzji, co jest niezbędne w wielu zastosowaniach przemysłowych oraz badawczych.
Wybór długości fal z zakresów 200 - 800 nm oraz 4000 - 12500 μm jest błędny z uwagi na to, że dotyczą one zupełnie innych rodzajów promieniowania. Zakres 200 - 800 nm odnosi się do promieniowania ultrafioletowego oraz widzialnego, które jest wykorzystywane w spektroskopii UV-Vis, a nie w spektrofotometrii IR. Promieniowanie w tym zakresie jest w stanie wzbudzać elektrony w atomach i cząsteczkach, co odzwierciedla się w różnych mechanizmach absorpcyjnych, niewłaściwych dla analizy w podczerwieni. Z kolei zakres 4000 - 12500 μm obejmuje promieniowanie mikrofalowe, które również nie jest przedmiotem analizy spektroskopowej w zakresie IR. W metodach spektroskopowych w podczerwieni kluczowe jest zrozumienie, że absorpcja promieniowania IR następuje na poziomie drgań i rotacji cząsteczek, co jest właściwe wyłącznie dla długości fal w podczerwieni. W rezultacie, wybór tych niepoprawnych zakresów może prowadzić do mylnych interpretacji wyników oraz niewłaściwego doboru narzędzi analitycznych, co jest sprzeczne z zasadami rzetelności danych i stosowanymi w branży standardami analitycznymi.