Kwalifikacja: CHM.04 - Wykonywanie badań analitycznych
Zawód: Technik analityk
W dwóch niezidentyfikowanych probówkach znajdują się roztwory: w jednej - glukozy, a w drugiej - sacharozy. Jakiego odczynnika należy użyć, aby rozpoznać glukozę?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Świeżo strącony wodorotlenek miedzi(II) jest specyficznym odczynnikiem do wykrywania monosacharydów, takich jak glukoza. W reakcji tej, glukoza redukuje miedź(II) do miedzi(I), co skutkuje powstaniem charakterystycznego ceglasto-czerwonego osadu tlenku miedzi(I). Jest to przykład reakcji redoks, w której glukoza działa jako reduktor, a miedź(II) jako utleniacz. Metoda ta jest szeroko stosowana w laboratoriach analitycznych do oznaczania cukrów prostych, a także w diagnostyce medycznej, na przykład w badaniu poziomu glukozy we krwi. Standardem w tej metodzie jest stosowanie świeżo strąconego wodorotlenku miedzi(II), ponieważ tylko wtedy można uzyskać pożądane efekty reakcji. W praktyce, ta metoda jest nie tylko skuteczna, ale również relatywnie prosta i tania, co czyni ją preferowaną w wielu laboratoriach.
Zastosowanie stężonego kwasu azotowego(V) w celu identyfikacji glukozy jest błędne, ponieważ ten odczynnik prowadzi do silnej reakcji utleniającej, co może skutkować zniszczeniem związku. Kwas ten jest często stosowany do nitrowania związków organicznych, a nie do wykrywania cukrów. Roztwór chlorku żelaza(III) wykorzystywany jest głównie do identyfikacji fenoli oraz niektórych związków wielohydroksylowych, co nie ma zastosowania w przypadku monosacharydów. Co więcej, reakcje z tym odczynnikiem mogą być mylące, ponieważ nie wszystkie monosacharydy reagują w ten sam sposób. Roztwór jodu w jodku potasu jest stosowany do identyfikacji skrobi, a nie monosacharydów, takich jak glukoza. Jod reaguje z amylozą, tworząc kompleks barwny, co może wprowadzać w błąd przy testach na obecność glukozy. Użytkownicy często mylnie zakładają, że ten odczynnik będzie skuteczny w identyfikacji cukrów prostych, co prowadzi do nieprawidłowych wyników. Takie nieporozumienia podkreślają konieczność dokładnego zrozumienia specyfiki reakcji chemicznych oraz odpowiednich zastosowań reagents w analizie chemicznej.