BaSO4 jest prawidłową odpowiedzią, ponieważ charakteryzuje się najmniejszą wartością iloczynu rozpuszczalności spośród wymienionych siarczanów. Wartość ta wynosi 1,1·10-10, co oznacza, że BaSO4 jest najtrudniej rozpuszczalnym siarczanem w wodzie. Kiedy do roztworu zawierającego jony Ca2+, Sr2+, Ba2+ i Pb2+ dodaje się kwas siarkowy(VI), BaSO4 wytrąca się jako pierwszy, ponieważ posiada najwyższą tendencję do tworzenia osadu w tym przypadku. Praktyczne znaczenie tej wiedzy może być ogromne w kontekście analizy chemicznej i technologii separacji, gdzie rozpuszczalność soli jest kluczowym parametrem w oczyszczaniu i identyfikacji substancji. Techniki takie jak krystalizacja czy filtracja opierają się na różnicach w rozpuszczalności, co umożliwia efektywne oddzielanie pożądanych produktów od zanieczyszczeń. Wiedza na temat iloczynów rozpuszczalności jest także fundamentalna w przemysłowej produkcji chemikaliów, gdzie kontrola procesów rozpuszczania soli ma kluczowe znaczenie dla jakości finalnych produktów.
W przypadku odpowiedzi niepoprawnych, takich jak SrSO4, CaSO4 i PbSO4, występuje nieporozumienie dotyczące wartości iloczynów rozpuszczalności, które są kluczowe dla zrozumienia procesów wytrącania osadów w chemię analitycznej. SrSO4 i CaSO4 mają wyższe wartości iloczynów rozpuszczalności, co wskazuje na ich lepszą rozpuszczalność w porównaniu do BaSO4. Użytkownicy mogą błędnie oceniać te siarczany, nie rozumiejąc, że ich wytrącenie w obecności kwasu siarkowego(VI) będzie następować w późniejszym etapie reakcji. Zrozumienie mechanizmów reakcji chemicznych, takich jak reakcje osadzenia, jest istotne dla analizy jakościowej w chemii, gdzie kluczowe jest przewidywanie, które składniki będą reagować i tworzyć osady. Błędne wybory mogą wynikać z mylnego postrzegania stabilności różnych związków chemicznych w roztworach. Często, studenci mogą mieć tendencję do zakładania, że inne siarczany mogą być bardziej stabilne niż BaSO4, co prowadzi do niewłaściwych wniosków. Dobrą praktyką jest zawsze odniesienie się do wartości iloczynów rozpuszczalności, aby poprawnie ocenić, które substancje będą dominować w danym środowisku chemicznym.
