W wyrażeniu na iloczyn rozpuszczalności siarczanu(VI) baru: Kso = [Ba2+][SO42-], stężenia jonów Ba2+ i SO42- występują jako
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź, iż stężenia jonów Ba<sup>2+</sup> i SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> występują jako równowagowe stężenia w roztworze nasyconym nad osadem BaSO<sub>4</sub>, jest prawidłowa, ponieważ K<sub>so</sub> odnosi się do stanu równowagi, w którym nie zachodzi zmiana stężenia rozpuszczonych jonów w wyniku dalszego dodawania osadu. W przypadku siarczanu(VI) baru, BaSO<sub>4</sub>, jest on znanym przykładem substancji o niskiej rozpuszczalności. W roztworze nasyconym, ilość rozpuszczonego Ba<sup>2+</sup> i SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> jest stabilna i wyważona przez procesy rozpuszczania i krystalizacji. Praktyczna aplikacja tej wiedzy znajduje się w analizie chemicznej, gdzie określenie K<sub>so</sub> pozwala na obliczenie maksymalnych stężeń rozpuszczonych jonów, co jest istotne w kontekście środowiskowym oraz w przemysłowych zastosowaniach w produkcji i kontroli jakości substancji chemicznych. Zrozumienie tej równowagi jest kluczowe dla chemików zajmujących się badaniami substancji niskorozpuszczalnych, a także w obszarze ochrony środowiska, gdzie kontrola stężeń zanieczyszczeń jest niezbędna.
Wybór odpowiedzi, która wskazuje na stężenia roztworów soli baru i kwasu siarkowego(VI) przed ich zmieszaniem, jest błędny, ponieważ nie odnosi się do rzeczywistego stanu równowagi chemicznej. Przed zmieszaniem reagentów, jonów Ba<sup>2+</sup> i SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> nie ma w równowadze, a ich stężenia są jedynie teoretycznymi wartością, która nie uwzględnia interakcji zachodzących podczas reakcji. Dodatkowo, stężenia te nie są reprezentatywne dla systemu nasyconego, co jest kluczowym elementem przy obliczaniu rozpuszczalności. Kolejna niepoprawna koncepcja to stężenie równowagowe jonów w strąconym osadzie BaSO<sub>4</sub>, które również jest błędna, ponieważ BaSO<sub>4</sub> jako osad nie ma znaczącego stężenia w roztworze, a jego obecność oznacza, że proces krystalizacji już zachodzi, co nie jest zgodne z definicją K<sub>so</sub>. Ostatnia błędna odpowiedź sugeruje, że stężenia jonów w roztworze bezpośrednio po zmieszaniu reagentów są równowagowe, co również jest nieprawdziwe, ponieważ w momencie zmieszania, reakcja chemiczna dopiero się rozpoczyna i stężenia nie osiągnęły jeszcze stanu równowagi. Zrozumienie tych procesów jest kluczowe w kontekście chemii analitycznej oraz praktycznych zastosowań w laboratoriach, gdzie błędne interpretacje mogą prowadzić do nieprawidłowych wyników i decyzji.