W wyrażeniu na iloczyn rozpuszczalności siarczanu(VI) baru: Kso = [Ba2+][SO42-], stężenia jonów Ba2+ i SO42- występują jako
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Poprawna odpowiedź odnosi się do równowagowych stężeń jonów Ba<sup>2+</sup> i SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> w roztworze nasyconym nad osadem BaSO<sub>4</sub>. W tym kontekście ważne jest zrozumienie, że w roztworze nasyconym nad osadem, stężenia tych jonów osiągają stan równowagi, co oznacza, że ilość rozpuszczonego BaSO<sub>4</sub> pozostaje stała. Równowaga ta jest opisana przez stałą rozpuszczalności K<sub>so</sub>, która jest kluczowym parametrem w chemii analitycznej i chemii nieorganicznej. Dzięki znajomości tego wyrażenia, chemicy mogą przewidywać, jak zmiany w warunkach, takie jak temperatura czy obecność innych substancji, wpływają na rozpuszczalność soli. Przykładowo, w praktyce laboratoryjnej, rozpuszczalność BaSO<sub>4</sub> odgrywa istotną rolę w analizie chemicznej, w tym w identyfikacji obecności barium w próbkach. Zrozumienie tych zasad umożliwia chemikom skuteczne planowanie doświadczeń oraz interpretację wyników w kontekście równowagi chemicznej. Właściwa interpretacja K<sub>so</sub> jest niezbędna dla skutecznej pracy z solami i ich rozpuszczalnością, co znajduje zastosowanie w dziedzinach takich jak farmacja, inżynieria materiałowa oraz ochrona środowiska.
Niepoprawne odpowiedzi wskazują na nieporozumienia dotyczące procesu rozpuszczania oraz równowag chemicznych. W pierwszym przypadku, stwierdzenie, że stężenia odnoszą się do roztworów soli baru i kwasu siarkowego przed ich zmieszaniem, jest błędne. W rzeczywistości, przed zmieszaniem reagentów nie istnieje jeszcze układ równowagi, ponieważ jony Ba<sup>2+</sup> i SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> nie są obecne w roztworze ani w stężeniach, które można by wykorzystywać do obliczeń rozpuszczalności. W momencie mieszania reagentów, jony zaczynają reagować, tworząc osad BaSO<sub>4</sub>, co prowadzi do zmiany stężenia tych jonów. Z kolei wskazanie, że stężenia jonów Ba<sup>2+</sup> i SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> są równowagowe bezpośrednio po zmieszaniu regentów, jest również mylące. W tym przypadku, tuż po ich zmieszaniu, nie osiągnięto jeszcze równowagi, co oznacza, że stężenia jonów są jeszcze w fazie zmian. Równowaga ustala się dopiero po pewnym czasie, gdy proces osadzania się BaSO<sub>4</sub> dobiega końca. Z kolei stwierdzenie o równowagowym stężeniu w strąconym osadzie BaSO<sub>4</sub> jest nieprecyzyjne, ponieważ osad nie jest miejscem, w którym jony Ba<sup>2+</sup> i SO<sub>4</sub><sup>2-</sup> osiągają równowagę. Równowagowe stężenia są zawsze związane z roztworem nasyconym nad osadem, a nie z samym osadem, co jest kluczowe dla zrozumienia pojęcia rozpuszczalności. Prawidłowe podejście do tych zagadnień wymaga głębszej znajomości zasad chemii fizycznej i zdolności do analizy zjawisk równowagi chemicznej.