Z opisu wynika, że do oznaczenia wapnia w glukonianie wapnia stosuje się miareczkowanie
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź pośrednie podstawieniowe jest poprawna, ponieważ proces oznaczania wapnia w glukonianie wapnia wymaga zastosowania miareczkowania innego związku, czyli kwasu szczawiowego, który jest produktem reakcji strącania jonów wapnia. W pierwszym etapie, jony wapnia są strącane w postaci szczawianu wapnia (CaC₂O₄) poprzez dodanie szczawianu amonu. Ten osad następnie ulega rozpuszczeniu w kwasie siarkowym (VI), co prowadzi do wydzielenia kwasu szczawiowego oraz jonów wapnia. Kwas szczawiowy jest dalej miareczkowany, co pozwala na dokładne oznaczenie stężenia wapnia, stosując mianowany roztwór KMnO₄. Miareczkowanie pośrednie podstawieniowe jest metodą uznaną w praktyce laboratoryjnej, która znajduje zastosowanie w analizie jakościowej i ilościowej w chemii analitycznej, szczególnie w kontekście badania składników odżywczych w próbkach żywności. Tego rodzaju podejście jest zgodne z dobrymi praktykami laboratoryjnymi, które podkreślają znaczenie dokładnych metod analitycznych w ocenie jakości produktów chemicznych.
Oznaczanie wapnia w glukonianie wapnia nie jest realizowane za pomocą miareczkowania pośredniego odwrotnego, bezpośredniego czy strąceniowego. Miareczkowanie pośrednie odwrotne polega na dodaniu reagentu do roztworu zawierającego analizowany składnik, co nie ma zastosowania w tym przypadku, ponieważ jony wapnia są najpierw strącane i nie można ich miareczkować bezpośrednio w roztworze. Miareczkowanie bezpośrednie dotyczy sytuacji, gdzie reagent jest dodawany bezpośrednio do roztworu analizowanego związku, co również nie jest adekwatne, gdyż w tym przypadku nie analizujemy wapnia w formie glukonianu, a jego pochodne. Z kolei miareczkowanie strąceniowe odnosi się do wytrącania osadów, co jest jedynie częścią procesu, ale nie stanowi metody miareczkowania stosowanej do bezpośredniego oznaczania wapnia. Przy wyborze metod oznaczania wapnia ważne jest stosowanie odpowiednich procedur, które zapewniają dokładność i rzetelność wyników. Nieporozumienia w tym zakresie mogą prowadzić do błędów w analizach chemicznych, dlatego kluczowe jest rozumienie mechanizmów, jakie towarzyszą każdej z metod miareczkowania, a także ich zastosowań w praktyce laboratoryjnej. Właściwe zrozumienie procesu miareczkowania oraz etapów reakcji chemicznych jest fundamentalne dla uzyskania wiarygodnych pomiarów, co jest szczególnie istotne w kontekście analizy składników w próbkach biologicznych czy żywnościowych.
