Zgodnie z informacją zawartą w ramce zawartość jonów chlorkowych i jodkowych w roztworze można oznaczyć
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Odpowiedź "potencjometrycznie" jest prawidłowa, ponieważ metoda ta jest najczęściej stosowana do oznaczania zawartości jonów chlorkowych i jodkowych w roztworach. W praktyce, podczas miareczkowania roztworu zawierającego jony Cl- lub I- dodaje się roztwór AgNO3, co prowadzi do powstania nierozpuszczalnych osadów, takich jak AgCl lub AgI. Zmiana potencjału elektrody wskaźnikowej, w zależności od stężenia jonów, pozwala na dokładne określenie ich zawartości. Metoda ta jest zgodna z normami analitycznymi, takimi jak PN-EN ISO 10304, które określają zasady miareczkowania jonów w roztworach. Warto także zauważyć, że potencjometria umożliwia uzyskanie szybkich wyników z wysoką precyzją i dokładnością, co czyni ją jedną z preferowanych metod w laboratoriach analitycznych, szczególnie w chemii analitycznej i analizie wody.
Odpowiedzi "refraktometrycznie", "spektrofotometrycznie" oraz "polarymetrycznie" są nieprawidłowe, ponieważ każda z tych metod ma swoje ograniczenia w kontekście oznaczania jonów chlorkowych i jodkowych. Refraktometria polega na mierzeniu załamania światła w substancji, co jest użyteczne w określaniu stężenia roztworów, lecz nie jest w stanie rozróżnić poszczególnych jonów, a tym samym nie nadaje się do tego konkretnego oznaczenia. Spektrofotometria, z drugiej strony, polega na pomiarze absorpcji światła przez związki chemiczne, a jony Cl- i I- nie mają charakterystycznych pasm absorpcyjnych, co czyni tę metodę nieefektywną w ich oznaczaniu. Polarymetria, która mierzy rotację płaszczyzny polaryzacji światła przez substancje optycznie czynne, również nie jest adekwatna, ponieważ jony chlorkowe i jodkowe nie mają właściwości optycznych, które umożliwiałyby ich pomiar tą metodą. Często popełnianym błędem jest mylenie różnych technik analitycznych i ich zastosowania, co prowadzi do niewłaściwych wniosków, które mogą skutkować brakiem możliwości uzyskania wiarygodnych wyników analizy. W praktyce analitycznej ważne jest dobranie metody do specyfiki badanej substancji, a w przypadku jonów chlorkowych i jodkowych, metoda potencjometryczna jest jednoznacznie najbardziej odpowiednia.