Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu

Mieszanie podłoża do uprawy roślin doniczkowych z keramzytem, piaskiem czy wermikulitem, mimo iż może wydawać się korzystne, nie jest najskuteczniejszym rozwiązaniem w kontekście zmniejszania ryzyka przesychania. Keramzyt, będąc materiałem porowatym, ma zdolność do zatrzymywania pewnej ilości wody, ale nie porównuje się z hydrożelem pod względem efektywności. Jego działanie jest bardziej związane z poprawą drenażu niż z retencją wilgoci, co może prowadzić do szybszego przesychania podłoża. Piasek, często dodawany w celu zwiększenia przepuszczalności, może wręcz przyspieszać proces wysychania, szczególnie w przypadku lekkich i drobnoziarnistych mieszanek. Co więcej, zbyt duża ilość piasku może prowadzić do ubicia podłoża, co ogranicza dostęp powietrza do korzeni. Wermikulit, mimo że również wspomaga zatrzymywanie wody, nie jest tak efektywny jak hydrożel, a jego działanie na dłuższą metę jest ograniczone, ponieważ z czasem może tracić swoje właściwości retencyjne. Wiele osób mylnie zakłada, że dodawanie różnych materiałów do podłoża automatycznie zwiększy jego zdolności zatrzymywania wody, podczas gdy kluczowym czynnikiem jest umiejętność ich odpowiedniego doboru i proporcji w zależności od specyficznych potrzeb rośliny oraz warunków środowiskowych. Zrozumienie właściwości różnych dodatków do podłoża jest zatem fundamentalne dla skutecznej uprawy roślin doniczkowych.