Cis pospolity (Taxus baccata) preferuje glebę o odczynie zasadowym, co oznacza, że najlepiej rośnie w warunkach, gdzie pH gleby wynosi od 7 do 8. Gleby zasadowe często charakteryzują się dobrym drenażem, co jest kluczowe dla rozwoju systemu korzeniowego tego drzewa. W praktyce, cisy dobrze reagują na dostosowanie pH gleby przy pomocy wapnowania, co pozwala na poprawę jakości gleby oraz optymalizację jej odczynu. Dlatego wprowadzenie odpowiednich działań agrotechnicznych, takich jak dodanie dolomitu czy wapna gaszonego, może wspierać zdrowy rozwój cisów w ogrodach, parkach czy innych przestrzeniach zieleni. Ponadto, cisy są roślinami stosunkowo odpornymi na niekorzystne warunki, jednak ich wzrost i kondycja są znacznie lepsze w glebach zasadowych, co wpływa na ich estetykę oraz długowieczność. Dobrą praktyką jest regularne monitorowanie odczynu gleby, aby zapewnić optymalne warunki dla rozwoju cisów.
Gleby o odczynie kwaśnym, obojętnym lub bardzo kwaśnym nie są odpowiednie dla cisa pospolitego, co może prowadzić do wielu problemów w jego uprawie. W przypadku odczynu kwaśnego, pH poniżej 7 powoduje, że dostępność niektórych składników odżywczych, takich jak wapń i magnez, jest ograniczona, co prowadzi do niedoborów i pogorszenia kondycji roślin. Cisy mogą wykazywać oznaki stresu, takie jak żółknięcie igieł lub spowolnienie wzrostu. W glebach obojętnych, chociaż pH wynosi około 7, nie zapewnia ono optymalnych warunków, które preferują cisy, co może skutkować ich osłabieniem i podatnością na choroby. Użytkownicy często mylą zasadowość z alkalicznością, co prowadzi do nieprawidłowego doboru gleby i nieadekwatnych działań pielęgnacyjnych. Właściwe zrozumienie wymagań glebowych cisa pospolitego jest kluczowe dla jego zdrowego wzrostu oraz estetycznego wyglądu, dlatego powinniśmy unikać sadzenia go w niewłaściwych warunkach, aby nie tylko nie zaszkodzić roślinie, ale również zapewnić jej długotrwały rozwój w naszych ogrodach.