Nawierzchnia betonowa należy do grupy nawierzchni twardych ulepszonych, ponieważ jest to materiał, który charakteryzuje się dużą wytrzymałością oraz odpornością na deformacje i czynniki atmosferyczne. Beton stosowany w budowie nawierzchni drogowych jest często wzbogacany o różnorodne dodatki i zbrojenia, co poprawia jego właściwości mechaniczne i trwałość. Przykładem zastosowania nawierzchni betonowej mogą być autostrady, drogi szybkiego ruchu czy lotniska, gdzie wymagana jest wysoka jakość i wytrzymałość w obliczu intensywnego ruchu. Normy dotyczące wykonania nawierzchni betonowej, takie jak PN-EN 206-1, dostarczają wytycznych dotyczących składu mieszanki, procesu produkcji oraz badań kontrolnych, co zapewnia długowieczność i bezpieczeństwo użytkowania. W związku z tym nawierzchnie betonowe są uznawane za jedne z najlepszych rozwiązań dla infrastruktury drogowej, ze względu na ich efektywność kosztową oraz minimalne wymagania w zakresie utrzymania.
Nawierzchnie gruntowe, tłuczniowe oraz żwirowe różnią się znacząco od nawierzchni betonowej, zarówno pod względem strukturalnym, jak i funkcjonalnym. Nawierzchnia gruntowa, na przykład, nie jest w stanie zapewnić odpowiedniej nośności oraz stabilności w warunkach intensywnego ruchu. Gruntowe nawierzchnie są podatne na erozję i deformacje, co czyni je nietrwałymi i wymaga częstych remontów. Z kolei nawierzchnie tłuczniowe, składające się z kawałków kruszywa, oferują lepszą stabilność niż nawierzchnie gruntowe, ale wciąż nie osiągają parametrów technicznych nawierzchni betonowej. Ich struktura jest znacznie bardziej podatna na osiadanie oraz wymaga systematycznego uzupełniania kruszywa i wyrównywania. Nawierzchnie żwirowe, mimo że mogą zapewnić nieco lepszą przepuszczalność wody, również nie spełniają norm dla nawierzchni ulepszonych. W praktyce ich użytkowanie ogranicza się do terenów o niskim natężeniu ruchu, takich jak drogi dojazdowe czy ścieżki rowerowe. Zrozumienie różnic pomiędzy tymi typami nawierzchni jest kluczowe dla właściwego doboru materiałów w projektach infrastrukturalnych, aby zapewnić bezpieczeństwo i komfort użytkowników.