Nawożenie pogłówne trawników na bazie nawozów azotowych jest kluczowym elementem pielęgnacji, ponieważ azot jest głównym składnikiem odpowiedzialnym za wzrost i rozwój zielonej masy roślin. Azot sprzyja intensyfikacji fotosyntezy, co prowadzi do lepszego wchłaniania światła oraz efektywniejszego wykorzystania wody przez rośliny. Stosowanie nawozów azotowych, takich jak saletra amonowa, mocznik czy nawozy wieloskładnikowe z wysoką zawartością azotu, powinno odbywać się w odpowiednich okresach wegetacyjnych, zazwyczaj wczesną wiosną oraz latem, aby wspierać optymalny rozwój trawnika. Dobrym praktyką jest przeprowadzanie analizy gleby, co pozwala dostosować dawki nawozów do rzeczywistych potrzeb trawnika. Ponadto, warto stosować nawozy o kontrolowanym uwalnianiu azotu, co zapewnia długotrwały efekt i minimalizuje ryzyko wypłukiwania składników odżywczych.
Pojęcie nawożenia pogłównego trawników wiąże się przede wszystkim z dostosowaniem dawek składników odżywczych do potrzeb roślin oraz etapów ich wzrostu. Nawozy siarkowe, fosforowe i potasowe pełnią różne funkcje w procesie nawożenia, jednak ich rola w kontekście pogłównego nawożenia trawnika jest ograniczona. Siarka jest ważnym składnikiem dla syntez białek, ale jej deficyt w glebie nie objawia się zwykle w szybkich efektach w wzroście trawnika, dlatego nie jest priorytetem w nawożeniu pogłównym. Fosfor wspiera rozwój korzeni, ale jego działanie jest bardziej widoczne w pierwszych stadiach wzrostu roślin oraz przed sadzeniem. W przypadku trawnika, brak fosforu można często zrekompensować przez odpowiednią agrotechnikę. Potas z kolei zwiększa odporność roślin na stresy, takie jak susza czy choroby, lecz jego niedobór również nie ogranicza bezpośrednio wzrostu masy zielonej. Stosowanie tych nawozów jako głównych w pogłównym nawożeniu trawnika może prowadzić do niedostosowania składników odżywczych do rzeczywistych potrzeb roślin, co z kolei może skutkować osłabieniem trawnika i niższą jego odpornością na choroby. Należy zatem pamiętać, że kluczowym elementem jest zrozumienie roli każdego ze składników oraz ich wpływu na stan trawnika, co podkreśla znaczenie przeprowadzania analiz gleby oraz dostosowywania programów nawożenia do specyficznych warunków.