Symetria w kompozycji odnosi się do sytuacji, w której elementy są rozmieszczone równomiernie wokół osi, tworząc wrażenie równowagi i harmonii. W kontekście projektowania graficznego czy architektury, symetria może być wykorzystana do tworzenia estetycznie przyjemnych kompozycji, które przyciągają uwagę i wywołują poczucie porządku. Przykładem może być fasada budynku, gdzie okna i drzwi są rozmieszczone w równych odstępach po obu stronach centralnego wejścia. W sztuce, takie podejście jest często stosowane w klasycznych rzeźbach i malarstwie, gdzie symetria wzmacnia przekaz estetyczny dzieła. W praktyce, projektanci często korzystają z siatki kompozycyjnej, aby zapewnić symetrię w swoich pracach, co jest zgodne z zasadami klasycznego projektowania, które stawiają na równowagę i proporcje.
Asymetria w kompozycji oznacza nierównomierne rozmieszczenie elementów, co nie prowadzi do harmonijnego wrażenia. W przeciwieństwie do symetrii, gdzie elementy są lustrzanym odbiciem i zachowują równowagę, asymetria może wprowadzać chaos lub dynamikę, ale nie jest to właściwa odpowiedź w kontekście pytania o elementy w jednakowej odległości od osi. Kontrast z kolei odnosi się do różnic w kolorze, formie czy wielkości, które przyciągają uwagę, ale nie są związane z równomiernym rozmieszczeniem elementów względem osi. Akcent polega na wyróżnieniu jednego lub kilku elementów na tle innych, co również nie jest zgodne z definicją symetrii. Często w projektowaniu graficznym myli się te pojęcia, co prowadzi do niepoprawnych wniosków. Niezrozumienie, że symetria polega na równowadze i lustrzanym odbiciu, może prowadzić do wyboru błędnych technik projektowych, które nie spełniają oczekiwań estetycznych. Kluczowe jest zrozumienie podstawowych zasad kompozycji oraz ich zastosowania w praktyce, aby efektywnie wykorzystać symetrię, asymetrię, kontrast i akcent w różnych dziedzinach projektowania.