Kwalifikacja: OGR.03 - Projektowanie, urządzanie i pielęgnacja roślinnych obiektów architektury krajobrazu
Jaką ilość m3 ziemi urodzajnej trzeba przygotować do utworzenia rabaty o powierzchni 1 200 m2, jeżeli zużycie ziemi wynosi 15,4 m3 na 100 m2?
Odpowiedzi
Informacja zwrotna
Aby obliczyć ilość ziemi urodzajnej potrzebnej do założenia rabaty o powierzchni 1 200 m<sup>2</sup>, należy skorzystać z podanej normy zużycia ziemi, która wynosi 15,4 m<sup>3</sup> na 100 m<sup>2</sup>. Proces obliczenia wygląda następująco: najpierw ustalamy, ile razy 100 m<sup>2</sup> mieści się w 1 200 m<sup>2</sup>, co daje 12. Następnie mnożymy tę liczbę przez normę zużycia ziemi: 12 x 15,4 m<sup>3</sup> = 184,80 m<sup>3</sup>. To oznacza, że do przygotowania rabaty o takiej powierzchni potrzebujemy 184,80 m<sup>3</sup> ziemi. Zrozumienie tej metody jest kluczowe, zwłaszcza w kontekście planowania ogrodów i rabat kwiatowych, gdzie stosowanie odpowiednich ilości podłoża wpływa na zdrowie roślin. Warto również pamiętać o standardach dotyczących jakości używanej ziemi, które powinny odpowiadać potrzebom konkretnych roślin, co zapewni ich prawidłowy wzrost i rozwój.
Analizując niepoprawne odpowiedzi, można zauważyć kilka typowych błędów logicznych. Na przykład, w przypadku odpowiedzi sugerujących, że wystarczy dużo mniej ziemi, jak 18,48 m<sup>3</sup> czy 12,83 m<sup>3</sup>, pojawia się mylne założenie, że norma zużycia ziemi nie jest liniowa w odniesieniu do powierzchni. W rzeczywistości, obliczenie ilości ziemi musi być oparte na proporcji 15,4 m<sup>3</sup> na 100 m<sup>2</sup>, niezależnie od tego, jak dużą powierzchnię planujemy zagospodarować. Często takie błędne obliczenia wynikają z pomyłek w przeliczaniu jednostek lub niepełnego zrozumienia, jak przeliczać zużycie materiału w kontekście większej powierzchni. Ważne jest, aby nie tylko przeliczać wartości, ale także zwracać uwagę na jakość ziemi i jej odpowiednie przygotowanie, co jest zgodne z dobrymi praktykami ogrodniczymi. Użycie niewłaściwej ilości ziemi może prowadzić do niewłaściwego wzrostu roślin, co w dłuższej perspektywie może być kosztowne w naprawie błędów oraz negatywnie wpłynąć na estetykę ogrodu.